Ez dago erlaziorik txerto hirukoitza eta autismo-arriskuaren artean

Autismoa diagnostikatu berri zaien hamabi urtetik beherako 305 haurren datuak aztertu zituzten 1988-99 bitarteko epean. Gauza bera egin zuten 1988-93 urteetan jaiotako 2-5 urte zituzten 114 umerekin.

Hamabi urte edo gutxiago zuten haurren artean 7 bider areagotu ziren autismoa diagnostikatutako kasuak: 1988an 10.000 pertsonatik 0,3 kasu bildu ziren, 1999an berriz, 10.000tik 2,1 pertsona. 2-5 urteko umeetan, autismoa diagnostikatutakoen kopurua ia 4 aldiz biderkatu zen, 1988an 10.000tik 8 kasu izatetik 10.000tik 29 kasura 1999an.

Bestalde, urte horien artean txerto hirukoitza jasotako umeen ehunekoa ez da aldatu; urtean jaiotako umeen %97ri jarri zaie eta neska edo mutilen arteko bereizketarik gabe.

Txerto hirukoitza autismo-kasuen igoeraren erantzule garrantzitsuena balitz, jaioberri guztiak sistemaz txertatzen urte batzuk igaro ondoren, autismo-kasuen gorakada gelditu egingo litzateke. Baina azterketaren emaitzek erakusten dutenez, ez da hala gertatu. Ikertzaileen ustean, autismo-kasuen gorakada hori beste arrazoi batzuengatik izan daiteke: gurasoak gaixotasuna hobeto ezagutu eta lehenago jabetzeagatik, medikuntzako langileek ere kasu berrien aurrean arreta gehiago jartzeagatik, diagnosi-irizpideak aldatzeagatik edo oraindik ezagutu gabeko inguruneko beste faktoreengatik.

Azterketa horri esker, beraz, txerto hirukoitza eta autismoaren arteko erlazioari buruzko kezka argitu ahal izan da.