Politikariak ez direnez nazioartean sinatutako konpromisoak betetzen ari, garrantzitsua da gizarteak presioa egitea. Gizartea eragile bihurtzeko bi erreminta eraginkor daude: batetik, gizarte-mugimenduek egiten duten lanari balioa ematea eta haien lorpenak ikusaraztea; eta, bestetik, baliabideak ematea ebidentzia zientifikoetan oinarritutako informazioa izan dezaten.
Ingurumen-larrialdian, badute zeresana kapitalismoaren iruditeria hegemonikoetatik aldentzen diren mugimendu sozialek eta gizartearentzat bestelako etorkizun desiragarriak irudikatzen dituztenek.
Ekofeminismoak, esaterako, sistema kapitalista eta patriarkalak naturarekin erlazionatzeko ezartzen digun moduari erreparatzen dio, lotura zuzena ikusten baitu planetaren esplotazioaren eta emakume zein bestelako talde marjinatuen menderakuntza historikoaren artean. Aldarrikatzen du berrikusi egin behar direla zenbait kontzeptu, hala nola ekonomia, produkzioa, garapena eta lana, ekologikoki eta sozialki jasangarriak izan daitezen. Planetaren zaintza eta bizitzaren zaintza parekatzea proposatzen du, eta ekarpen interesgarria egin diezaioke ingurumen-larrialdiaren auziari.
Bestetik, adituek aurreikusten dute gazteen aktibismo klimatikoa historiako mugimendu globalik handienetakoa izan daitekeela. Beraz, garrantzitsua da gazteei problematizatzen uztea, ikusten dituzten arazoak agerian jar ditzaten. Kontuan izan, horrela jarraituz gero, 2010 urte inguruan jaio diren gazteek klima-larrialdiaren ondorio larriak jasango dituztela adinekoak direnean, IPCC Klima-aldaketari buruzko Gobernuarteko Adituen Taldearen arabera.
Elhuyar Zientzia
