Japoniak autokritika latza egin du Fukushimako hondamendiaz

Kurokawak ohartarazten du txostenak pertsona jakinak zein erakundeak jotzen dituela erruduntzat, baina helburua ez dela haiek salatzea, baizik eta gertatutakoaz gogoeta egitea eta ikastea, ez dadin berriro halakorik gertatu.

Hala, ondorioen lehen lerroetan azaltzen dira hondamendiaren arduraduntzat jo dituztenak: gobernua, erakunde arautzaileak eta Tepco konpainia elektrikoa. Jarraian, lurrikararen eta tsunamiaren aurretik, bitartean eta ondoren gertatutako akatsak eta utzikeriak jaso dituzte: segurtasun neurrietan zeuden gabeziak; lurrikarak eragindako kalteak; ebaluazioan eta erabakietan egon ziren akatsak; larrialdiari aurre egitean izandako hutsegiteak; ebakuazioan eta, gero, osasun-zerbitzuetan egin ziren okerrak eta egon ziren hutsuneak; arauen eta legeen zuloak...

Gainera, soluzio “kosmetikoak” baztertu dituzte. Haien ustez, ez da nahikoa erakundeen izenak eta pertsona jakin batzuk aldatzearekin; gizarte-egitura osoak onartu behar du bere ardura. Horrekin batera, energia nuklearrarekin zerikusia duten pertsonen artean topatutako ezjakintasuna eta harrokeria gaitzetsi dituzte.

Aurrera begira jarrita, berriz, “topatutako ebidentzietan oinarritutako” zazpi gomendio eman dituzte. Hiru aholkuk energia nuklearraren, zentralen eta hango langileen araudiekin eta segurtasunekin zerikusia dute; besteak orokorragoak dira. Zehazki, larrialdiak kudeatzeko sistema aldatzea, gobernuak osasun publikoaren gainean duen ardura areagotzea, eta ikerketa-talde independentea sortzea gomendatu dute. Azkenik, erakunde arautzailea zein irizpidetan oinarritu beharko litzatekeen ere aipatu dute: independentzia, gardentasuna, profesionaltasuna, sendotasuna eta ekiteko gaitasuna.

Une hauetan, hondamendia izan eta 16 hilabeteren ondoren, Japoniak dituen 50 erreaktore nuklearretatik bi baino ez daude martxan (maiatzean jarri zituzten martxan, udako kontsumo elektrikoaren gorakadari erantzun hala izateko).