Fleming, sir Alexander

1995/08/02 Azkune Mendia, Iñaki - Elhuyar Fundazioa | Kaltzada, Pili - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Biografiak

(1881-1955)

Bacteriólogo escocés nado en Darvel (Ayrshire) o 6 de agosto de 1881. Estudou na Academia Kilmarnock e en 1902 obtivo una bolsa paira estudar medicamento na Universidade de Londres.

Desde o principio mostrou interese pola bacteriología, especialmente pola quimioterapia das enfermidades.

Durante a Primeira Guerra Mundial traballou en Royal Army Medical Corps. Alí comezou a experimentar, descubrindo en 1922 a proteína denominada lisozima. Esta proteína atópase en bágoas e mucosidades e actúa contra varias bacterias.

O descubrimento máis importante dos flemings produciuse por sorpresa. En 1928, sendo profesor da Universidade de Londres, traballou cos xermes do estafilococo e deixounos descubertos. Uns días despois, una vez terminados os traballos con eles, cando ía lanzar un recipiente con xermes, deuse conta de que a el se caeron uns raios de moho. Descubriu a desaparición das bacterias ao redor de cada raio.

Fleming illou o moho dando o nome de Penicillium notatum. O moho pensou que no último momento producía algún composto que inhibía o crecemento bacteriano. Ensaiou con diferentes tipos de bacterias. Algúns seguían crecendo. Outro non. Posteriormente, estudou os efectos desta sustancia química, que foi moi importante paira aplicala ás células brancas do sangue. Aínda que a penicilina era venenosa paira as bacterias, os glóbulos brancos do sangue non tiveron consecuencias negativas.

Pero Fleming non era químico e non podía illar e identificar a sustancia atopada. Este descubrimento non atraeu demasiado a atención da xente.

A situación cambiou radicalmente tras o inicio da Segunda Guerra Mundial. A procura de novas sustancias antibacterianas era imprescindible paira os soldados feridos. Por iso, os médicos británicos Flore e Chain empezaron a traballar coa penicilina e tiveron un gran éxito.

Anos despois, o microbiólogo estadounidense Waksman deu o nome de antibiótico á penicilina. Con todo, durante moito tempo entre o descubrimento e a aplicación desta sustancia, o médico alemán Domagk descubriu as sulfamidas. A pesar de non ser estritamente antibióticos, iniciaron a era dos milagrosos medicamentos.

Con todo, coñeceuse o valor da penicilina e en 1944 Fleming, xunto con Florey e Chain, recibiu o Premio Nobel de Medicamento. En 1945 recibe de novo a de Fisiología.

Fleming morreu en Londres o 11 de marzo de 1955.