}

Novo sistema de tratamento de emulsiones de corte en Inasmet

1998/11/01 Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

A Fundación e Centro Tecnolóxico Inasmet de San Sebastián coñeceu recentemente. De feito, o Departamento de Química e Medio Ambiente de Inasmet puxo en marcha un sistema que pode ter un gran impacto na limpeza de residuos industriais. A idea non é do todo nova, xa que non se desenvolveu como consecuencia dunha investigación completa, pero nun futuro curto parece que pode ter un gran uso no campo da industria. Polo menos niso está o responsable do Departamento de Química e Medio Ambiente de Inasmet, Juan Karlos Mujika.

O tratamento dos residuos sempre foi un dos quebradizos de cabeza da industria e por tanto da sociedade. Que facer cos residuos xerados nas producións industriais?

Si faise a pregunta en xeral, as respostas son moitas, máis seguras que o tipo de produción. Si concrétase, por suposto, as respostas tamén na medida. Que facer coas emulsiones de corte utilizadas na industria? O sistema desenvolvido en Inasmet pode dar solución ao que non se está facendo.

INASMET

Segundo Juan Karlos Mujika, "as emulsiones de corte –basicamente aceites mesturados con auga– non foron tratadas adecuadamente. Nós desenvolvemos un proceso baseado na electroquímica que realiza tarefas de limpeza".

O novo proceso e a tecnoloxía desenvolvéronse en Inasmet en colaboración con outra empresa vasca, Sader de Bilbao. "Como a nivel de laboratorio as cousas saían ben, en Inasmet fixemos una planta piloto paira comprobar si realmente había resultados. No mesmo vimos que os resultados eran satisfactorios, é dicir, que destas emulsiones de corte que conteñen aceite e auga extraer varias fases paira recuperar o aceite e que a auga saía cunha calidade bastante boa, que logo quedaba nun colector ou noutra depuradora".

Non existen novos aceites ou compostos neste sistema de limpeza. O traballo realízase da mesma maneira que antes, pero una vez recollido o contaminante trátase dunha nova maneira. "Utilízase en cortadoras e talleres de mecanizado. Una vez utilizado, este aceite contén ferro e po, polo que non se pode volver utilizar tal e como estaba, e hai que tiralo. Este proceso mellora o tratamento, minimizando o impacto ambiental.

A tecnoloxía é bastante flexible paira a súa implantación en pequenas instalacións e posterior envío a outro módulo paira finalizar o tratamento".

E de onde xorde a idea? "Este tratamento dos produtos orgánicos non é una idea nova, pero esta aplicación si paira estes produtos. Non fixemos investigación básica desde o principio até o final. O tratamento de produtos orgánicos mediante electroquímica é algo corrente e coñecido, pero nesta aplicación realizamos un módulo industrial que é diferente. Adquirimos esta experiencia, aplicámola a este problema e desenvolvemos un novo proceso. Pódese dicir que realizamos una investigación aplicada".

Sabendo de onde vén a idea, non sobrará dar una explicación somera do proceso, aínda que haxa una explicación máis técnica noutra parte do artigo. "A emulsión de corte introdúcese nunha célula electroquímica.

B. Cortiza

Aquí hai varias placas cargadas de electricidade, ánodos e cátodos, e primeiro córtase a mestura oleo-auga. Despois introducimos algúns produtos paira finalizar o proceso da auga (salgues férricas) e o aceite queda paira reciclalo.

En dúas palabras introducimos a emulsión de corte e por unha banda sacamos o aceite paira limpalo e por outra a auga. Debido a que a auga que se extrae desta primeira célula é de mala calidade paira o medio ambiente, na segunda célula realízase outro tratamento paira a súa limpeza mediante sales de ferro. A auga salgue como paira ser enviada ao colector, logo é tratada nunha depuradora e acaba no mar, non se pode utilizar paira beber. Ten calidade desechable pero non potable".

Segundo Juan Karlos Mujika, é evidente que o novo sistema electroquímico é, en definitiva, una pequena depuradora capaz de situarse nunha fábrica. Que significa isto? as macrodepuradoras están en vías de extinción? "Non o diría, a auga que salgue do sistema debe enviarse obrigatoriamente a unha macrodepuradora para que termine o tratamento, como a auga doméstica. A auga que salgue do noso proceso pode ter a mesma calidade que a auga que salgue do baño da casa. As nosas tecnoloxías e macrodepuradoras son cousas diferentes, teñen pouco que ver, é cousa doutro nivel".

Á vista do visto, parece una tecnoloxía de luxo, xa que se pode implantar en zonas pequenas, con menos de 500 empregados. O luxo adoita asociarse á carestía. "Non creemos que a tecnoloxía sexa cara. Os resultados xa os temos e en función deles pódese afirmar que pode ser competitiva xunto ás tecnoloxías existentes. Hai que pensar que a vertedura de obxectos ao vertedoiro no noso país é bastante barato, polo menos en comparación con varios países europeos.

Con todo, antes facíase da seguinte maneira: una vez realizado un tratamento ao vertedoiro. Iso tiña un prezo. Nós miramos estes dous factores paira ver si fixemos ou non una tecnoloxía competitiva. Neste sentido habemos visto que a tecnoloxía é competitiva, e dentro duns anos será máis económica, porque os prezos doutras tecnoloxías tenden a crecer, quero dicir de vertedoiros".

Sendo doméstico, novo, eficiente, barato e afectando a un problema industrial moi estendido, pódese pensar que a nova tecnoloxía desenvolvida en Inasmet pode resultar exitosa. "Iso está por ver. A empresa é a responsable dos residuos que xera e con este tipo de tecnoloxías saberá que os seus residuos están correctamente tratados. Aí ábrense as opcións. En Euskal Herria temos empresas relativamente pequenas que necesitan tratamento deste aceite.

Como antes, eles mesmos levarán os residuos a empresas especializadas onde se lles realizará o tratamento. Os pequenos talleres non se darán conta do que pasa demasiado, só saberán que o aceite que eles mesmos envían estará ben tratado, mellor que antes.

SADER

Posteriormente, é posible que as plantas de tratamento de aceite sexan instaladas en grandes empresas. Nas pequenas fábricas recorrerase a empresas especializadas no tratamento do aceite, nas grandes poden instalarse instalacións. Os talleres son pequenos, teñen pouco espazo e ademais non son o seu traballo. Vano a enviar a empresas especializadas e creemos que nelas van utilizar esta nova tecnoloxía".

A pesar da utilización desta ou outra tecnoloxía, é evidente que a auga se envía ás depuradoras e de aí ao mar, reiniciando o ciclo natural, mentres que o aceite recíclase. Paira que? "Seguramente se reciclará pensando noutra cousa, xa que é moi difícil entrar no mesmo proceso, porque ten peores características que o aceite novo. Hai que ver onde se pode utilizar este aceite reciclado, non creo que volva entrar no proceso de elaboración das emulsiones de corte. Os aceites dos coches están a reciclarse e logo utilízanse paira outra cousa, o aceite que se extrae pode ter o mesmo uso. Non sei a que se destina, pero diría que entra en procesos de extracción de enerxía principalmente".

Esta tecnoloxía, que podería resultar exitosa, vai requirir, loxicamente, una labor de montaxe e comercialización. De feito, hoxe en día apenas hai produto que vende por si. "Bo, pódese dicir que a montaxe se realiza a medias, traballando conxuntamente coas empresas de enxeñaría. Unímonos en Francia, en Tolosa, e fixémolo cunha empresa de enxeñaría local.

Este tipo de relacións véñennos ben paira o lanzamento. De feito, pódese dicir que a comercialización a realizamos conxuntamente. Paira realizar este tipo de traballo hai que ter contacto coas industrias, temos o que temos, pero os enxeñeiros que traballan connosco seguramente poden ter tanto ou máis que nós. Isto trabállase entre ambos".

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia