}

Técnica cardíaca máis segura

2004/07/01 Atxotegi Alegria, Uhaina - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa Iturria: Elhuyar aldizkaria

O servizo de cirurxía cardíaca da Policlínica San José de Vitoria-Gasteiz probou una nova técnica paira facer as operacións de Aorta máis seguras. A proba realízase cun paciente que tiña un aneurisma en forma de saco de arco aórtico. Esta enfermidade produce un engrosamiento continuo da parede aórtica debido á presión sanguínea e pode ser moi perigosa.

Ao baixar a temperatura corporal a 15 graos, o médico pode traballar con máis seguridade.

Non é fácil realizar operacións sobre a arteria Aorta. Nestas operacións é necesario que o paciente hiberne a 15ºC paira manter parado o corazón e a circulación. Pero a aorta é a arteria principal que salgue do corazón e a orixe de todas as arterias do sistema circulatorio. Por tanto, durante a intervención débese realizar una recirculación do sangue, especialmente paira asegurar que chegue ao cerebro paira evitar a morte do paciente.

Na actualidade, a través dun tubo, o sangue é conducida ao cerebro pola arteria femoral da perna, chamada técnica perfusión, e os cirurxiáns só dispoñen de media hora paira a intervención. A técnica utilizada en Policlínica San José de Vitoria-Gasteiz conseguiu aumentar a seguridade e duplicar o tempo de intervención. Isto permite evitar lesións cerebrais e efectos neurológicos.

En Policlínica San José utilizouse una arteria axilar paira conducir o sangue ao cerebro. Esta arteria está asociada á arteria carotida que fornece sangue á cabeza, polo que o sangue chega ao cerebro polas vías habituais. Ese é o principal avance.

O técnica paso a paso

A intervención dun aneurisma aórtico require primeiro un arrefriado do paciente, una hipotermia profunda. O corpo arrefríase até os 15 graos paira deter a circulación sanguínea, a respiración e a actividade do cerebro, e non danar ao resto dos órganos nin ao propio cerebro. Este proceso dura 35 minutos.

Neste proceso de refrixeración utilízase un oxigenante que fai pasar o sangue por un circuíto externo ao corpo paira realizar o intercambio de calor. Ao mesmo tempo, o cerebro do paciente protéxese do xeo.

O médico desvía o sangue do paciente polos condutos polos que circula de forma natural, co fin de reducir os riscos da intervención.

A novidade foi a aplicación dun sistema de perfusión selectiva cerebral cando o paciente arrefriouse, detívose o corazón, a circulación, o cerebro e a respiración. Este sistema envía o sangue ao cerebro a través dun tubo que se coloca na arteria axilar, co resto da circulación sanguínea detida.

Una vez comprobado que o enfermo hiberna e chega sangue ao cerebro, comeza a operación. Neste caso, os cirurxiáns retiraron a parte enferma da aorta e colocaron una prótese sintética paira realizar as funcións dunha nova aorta. Este proceso dura una hora.

Tras a colocación da prótese recupérase toda a circulación sanguínea e actívase o sistema de quecemento corporal (este proceso dura 50 minutos). Por último, cando se considera adecuado o funcionamento do corazón, elimínanse todos os tubos, o circuíto de perfusión, etc. e dáse por finalizada a operación.

www.ihobe.net

Riscos do proceso

A hipotermia profunda ten perigo. Por exemplo, pode causar lesións neurológicas. Pode atrasar lesións neurológicas pero non é capaz de predicilas con precisión.

En base ás experiencias clínicas, os investigadores afirman que a 15ºC o corazón pode quedar completamente durante 30 minutos sen problemas neurológicos. O paciente é capaz de permanecer 45 minutos nesta situación. Con todo, pasado este tempo, o risco de problemas neurológicos é maior e normalmente os médicos non se arriscan.

Se a operación tardase necesariamente máis de 40 minutos, debido a que o traballo do cirurxián é máis prolongado, habería que utilizar outros métodos de protección cerebral. Na actualidade, a perfusión selectiva cerebral sería o método máis eficaz e seguro para que o cerebro non sufra ningunha lesión.

Ademais dos riscos neurológicos, tratar de arrefriar o corpo humano pode danar outros órganos como os riles e os pulmóns. Ademais, pode producirse a coagulación do sangue.


Hipotermia profunda

O obxectivo principal da hipotermia profunda (estado de hibernación) é frear o corazón e a circulación do paciente para que o cirurxián poida utilizar técnicas especiais. A hipotermia reduce todas as reaccións bioquímicas e a actividade metabólica. Desta forma redúcese o consumo de osíxeno e o metabolismo basal, sempre protexendo o cerebro e os órganos vitais.

Paira alcanzar a profundidade de hipotermia, o sangue pasa por un circuíto externo ao corpo. Este circuíto, similar a unha bomba centrífuga, cumpre a mesma función que un pulmón e permite o intercambio de calor paira arrefriar o sangue do paciente. Una vez finalizada a operación a realizar, utilízase o mesmo método paira pasar o corazón de frío a calor, é dicir, utilízase o mesmo circuíto.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia