De novo á Lúa

2008/03/29 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

• Astronautika

Desde que en 1969 a nave espacial Apollo 11 se Ilargiró até mediados da década de 1970, a Lúa recibiu numerosas visitas de norteamericanos e rusos. Desde entón, a Lúa só estivo marcada por unhas poucas misións. Cóntanos: De 1976 a 1990 non se enviou ningún satélite cara alí. A misión de 1990 realizouna a axencia espacial xaponesa, JAXA. Posteriormente, a NASA levou a cabo tres misións ao redor da Lúa e só una da axencia espacial europea, a ESA.

Agora, con todo, as axencias espaciais volven mirar e comezan a achegarse á Lúa. A sonda enviada por JAXA en outubro do ano pasado xa está na órbita da Lúa. Chámase Kaguya (é o que antes se chamaba Selene) e a súa principal misión é facer un mapa preciso da superficie da Lúa.

Kaguya está formado por tres satélites, un dos cales conta con 13 ferramentas científicas, entre elas una televisión de alta definición. Con iso, os astrónomos están a recibir imaxes de gran detalle e belas vistas. Ademais, o satélite dispón de ferramentas paira realizar o mapa de gravidade da Lúa, así como as necesarias paira identificar e analizar os elementos superficiais e profundos. Entre outros elementos, os científicos xaponeses buscarán auga xeada no fondo dos cráteres profundos. E é que a auga é a clave paira enviar aos seres humanos á Lúa.

China, India, etc. Estados Unidos, como non

Pero o Kaguya non está só ao redor da Lúa: En novembro de 2007, China puxo o satélite Chang'e-1 na órbita da Lúa. A misión chinesa durará un ano no que o satélite recollerá imaxes tridimensionales de toda a superficie da Lúa, incluídos os polos. Una vez máis, os polos serán analizados pola esperanza de que haxa auga, xa que os científicos creen que as posibilidades de atopar auga xeada alí son maiores que en ningún sitio.

Tras o Chang'e-1, os chineses teñen intención de enviar outros dous: Chang'e-2, co obxectivo de colocar un vehículo na superficie da Lúa, e Chang'e-3, co da toma de mostras e posta a terra. Una vez cumpridos estes obxectivos, a axencia espacial chinesa quere seguir recompilando datos e información paira construír una base permanente na lúa.

Na imaxe captada a través da cámara de alta definición xaponesa, a Terra salgue da Lúa.

JAXA

Antes de construír nada na lúa, o próximo mes, a India tamén enviará una sonda cara á Lúa. Chámase Chandrayaan-1, o recipiente da lúa, e leva, entre outras cousas, una ferramenta paira estudar a mineralogía da superficie da Lúa, un espectrómetro de infravermellos. Ademais dos minerais, a sonda analizará a topografía e todos os datos recolleitos serán de gran utilidade paira deseñar a seguinte misión. De feito, está a prepararse a misión Chandrayaan-2 paira 2010-2011. Nela instalarase un vehículo robótico na lúa paira a recollida de mostras de cortiza, rocas e análises químicas.

Os países orientais, por tanto, teñen bastantes citas coa Lúa nos próximos anos. En calquera caso, os occidentais non lles permitirán estar sós coa Lúa. Así, a NASA quere enviar en outubro una sonda á órbita da Lúa. O obxectivo é tamén elaborar un mapa exhaustivo da superficie da Lúa, buscando recursos como a auga e os materiais de construción.

Ademais, a sonda leva no exterior un material similar ao da pel das persoas paira analizar como afectaría a radiación ao ser humano. E en 2011, a NASA enviará dous recipientes xemelgos paira medir o campo de gravidade e buscar resposta ás cuestións relacionadas coa formación da Lúa. Con toda esta información, a NASA quere pór en marcha o proxecto de Ilargiración de persoas.

Por separado

Por último, os rusos tamén teñen intención de visitar a Lúa desde hai tempo. É máis, eles tamén queren construír una base na lúa. Antes, con todo, deben facer realidade o proxecto Lúa->. Dentro deste proxecto preténdese colocar 13 sondas, unhas na órbita da Lúa e outras na superficie. Paira que? Pois como os anteriores, paira facer un mapa preciso da Lúa, paira coñecela en profundidade, paira resolver o misterio da súa creación… e paira buscar auga!

Parece ser que, do mesmo xeito que o século pasado, cada axencia espacial prefire ir por separado a compartir tecnoloxía e coñecemento. Segundo explican desde a NASA, é mellor que cada un desenvolva o seu proxecto e non dependa dos demais; pola contra, se algún país retrocede ou falla algún instrumento, todo o proxecto corre o risco de que quede sen el. Esta é a razón pola que non colaboran cos demais, salvo nuns poucos aspectos. O resto de países compórtanse de forma similar.

Por tanto, se algún día constrúen bases na lúa, non parece que o seu mapa sexa moi diferente ao da Terra...

Publicado en Gara