O futuro inmediato do sistema Videotex

1988/12/01 Sagarna, Andoni - Ingeniaria Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Softwarea

Que é o Sistema Videotex

É un sistema informático que permite consultar a información situada en varias bases de datos desde terminais conectados telefonicamente.

A información da base de datos é enviada á rede telefónica por un equipo chamado servidor. O usuario pode consultar a información e traballar en modo conversación co servidor.

Nesta entrevista tamén se poden levar a cabo transaccións, como dar ordes de compra. Tamén é posible realizar outras operacións como mensaxería, correo electrónico ou telecarga de software.

O usuario recibe información a unha velocidade de 1.200 baudis e envíaa a 75 baudis. A información que ofrece o servidor é como un conxunto de páxinas en forma de árbore. O usuario consulta a información correndo as ramas da árbore ou solicitando páxinas concretas.

Normas diferentes en Europa

O sistema Videotex naceu en Gran Bretaña con Prestel norma en 1982 e tivo un éxito inmediato, pero o seu maior avance produciuse en Francia nos últimos anos. Segundo os últimos datos, son xa máis de 3.300.000 os usuarios deste país.

Estes sistemas non son compatibles entre si. Os esforzos realizados paira chegar a unha soa norma non deron lugar a resultados incompletos. Existen diferenzas significativas entre os sistemas en función do grao de normalización alcanzado na actualidade.

Por unha banda temos CEPT-1 norma creada polos alemáns. As súas características son:

• a pantalla do terminal divídese en 40 ou 80 columnas e 24 filas.
• Pódense reproducir caracteres alfanuméricos e debuxos utilizando cores.

Nesta norma baséanse as redes públicas da República Federal de Alemaña, Austria, Noruega, Suíza e España.

A norma utilizada en Francia chámase CEPT-2 e contén un mosaico máis grave (40x24) e menos cores que o CEPT-1. Á hora de mencionar este sistema utilízanse tamén os nomes de Antiope, Teletel e Minitel.

Os sistemas Prestel atópanse en Gran Bretaña, Bélxica, Dinamarca, Holanda, Suecia e Italia.

Aínda que en España a rede pública ha elixido CEPT-1 norma, existen organizacións privadas (Caixa Laboral Popular) que están a utilizar o CEPT-2 normal.

Situación do problema no Estado español

No Estado español parece que até agora a escuridade estivo dominada. Telefónica prometera ter preparada a rede pública paira 1982, pero non cumpriu a súa promesa, nin moito menos.

Finalmente definiu os seus criterios en xullo de 1987 e de momento a rede pública só ten un funcionamento provisional.

Telefónica Española puxo en marcha o servizo público Videotex denominado Ibertex. Este servizo utiliza CEPT-1 norma. Isto significa que os servidores e usuarios que queiran gozar dos servizos que ofrece Ibertex deben cumprir con esta norma. Paira garantir a compatibilidade entre equipos, esixirase aos terminais e servidores a superación das probas de cualificación técnica pasadas por Telefónica.

A telefonía tamén vende terminais, pero o usuario pode elixir outro si son homologados por Telefónica.

1. A imaxe mostra a conexión de servidores e usuarios a través do servizo Ibertex.

Os servidores conéctanse con IBERPAC e traballan con velocidades de 2400, 4800 e 9600 baudios. IBERPAC é a rede de transmisión de paquetes de Telefónica, equivalente á TRANSPAC en Francia. A conexión entre servidores e IBERPAC realízase a través da rede X-25. Isto significa que o usuario paga o servizo só en función do tempo de uso e non en función do tempo e a distancia.

O usuario abonará a Telefónica o custo do servizo e este abonarao ao servidor cando se trate dun servizo de información.

Usuario de rede telefónica conmutada e C.A.I. (Centros de Acceso Ibertex) accederá ao sistema.

Até agora había moitas escuridades sobre as características do sistema videotex en España. Parecía que Telefónica ía montar o seu sistema e ninguén tería dereito a instalalo. Con todo, a lentitude da Telefonía fixo que algúns comecen a prestar servizos (Banco de Santander, Caixa Laboral, etc.). ), optando polo normal. Caixa Laboral, por exemplo, elixiu CEPT-2 norma.

Neste momento as cousas parecen máis claras: Telefónica ofrece o sistema Ibertex e quen queira gozar das súas vantaxes (uso da rede X-25, unificación de facturas do usuario, h.d. a vantaxe de utilizar o denominado sistema kiosko), tanto por parte do servidor como por parte do terminal, deberá utilizar equipos homologados por Telefónica, sexan ou non adquiridos a Telefónica.

Nas conferencias organizadas por Spritel, varios relatores realizaron a seguinte formulación:

"O despregamento do sistema Videotex en España non pode supor molestias aos usuarios debido á normalidade. Os problemas de compatibilidade deben resolverse a nivel de servidor. Doutra banda, aí están as diferenzas entre as normais dos distintos países europeos. Por tanto, a necesidade de resolver problemas de conciliación tamén se exporá doutra maneira (e tamén de multilingüismo). A súa solución débese atopar nos sistemas de conversión de normais."

De feito, a maioría dos fogares que presentaron equipamentos de servidores nestas charlas destacaron a posibilidade de traballar con distintas normas.

Moitos fogares ofrecen terminais de videotex especializados, algúns dos cales son multistandards, pero é evidente que entre os potenciais usuarios do videotex hai un amplo e interesante conxunto (máis de 200.000 en España) formado por propietarios de microordenadores persoais. Estes non teñen que comprar outro terminal paira utilizar o videotex. Basta con colocar un módem adecuado ao microordenador e utilizar o software de comunicación adecuado. Xa existe una oferta deste tipo de produtos no mercado español. Por exemplo, o de Kortex e o módem Rafi de Vidicom que vende CEINSA en Bilbao.

Outros usuarios dispoñen de terminais ASCII. Tamén se poden beneficiar do videotex. Por suposto, nos seus terminais non poderán recibir cores nin gráficos, pero na información profesional en moitos casos non é tan importante.

Rede de valor engadido de SPRITEL

A Sociedade SPRI organizou o programa SPRITEL paira fomentar o uso da telemática na Comunidade Autónoma e potenciar o desenvolvemento da industria telemática. Con estes obxectivos preténdese pór en marcha diferentes tipos de accións: cesión temporal de terminais aos usuarios, instalación dun Consultorio, organización de exposicións e seminarios, subvencións aos que queiran montar servidores e créditos cómodos, así como a creación dunha rede de valor engadido que resulte de gran interese.

Esta rede SPRITEL permite aos usuarios conectar a entrada IBERPAC X-25 a través de una serie de puntos de acceso (números de teléfono) que estarán en Vitoria-Gasteiz, Bilbao e Donostia-San Sebastián, ademais dun conversor de normais que SPRITEL porá a disposición dos usuarios, sistemas locais ou estranxeiros que funcionen segundo outras normas.

Difícil posta en marcha

Ante o éxito do videotex en Francia, España e Hego Euskal Herria están, sen dúbida, moi lonxe. Os maiores culpables desta situación son a Administración Española e a Telefónica, que fixeron pouco paira aclarar o panorama. Con todo, este ano 1992, que será admirable e as empresas que estaban a perder oportunidades, parece que as cousas están algo máis claras.

Outro problema é como se inicia o mercado. En moitas ocasións mencionouse a existencia dun círculo vicioso no que, ao non existir usuarios, non hai servizo e por suposto, non pode haber usuarios sen servizo.

Como dixo un relator nunha conferencia, este problema non é novo, outro tanto ocorría coa televisión e nese caso sabemos como rompeu a roda de vertixe: TVE empeza a emitir os seus programas de televisión.

Isto pode ser certo, pero alguén preguntará si crearanse proxectos de iniciativa privada sabendo que os primeiros anos non van dar diñeiro. Algúns poden estar preparados porque consideran este tipo de servizos como una vía paira traballar a imaxe, paira mellorar as relacións con grupos pechados de usuarios, etc.

Ademais, as axudas das institucións públicas poden ter una gran importancia.

Seguramente dicir que o videotex crecerá moito entre nós nos próximos anos non será demasiado arriscado si limitamos o crecemento a termos relativos.

Banco EUSKALTERM Euskal Teminoloji

O Banco de Terminología EUSKALTERM é un servizo de consulta terminolóxica que se presenta integrado dentro da estrutura informática de Caixa Laboral.

Pódense consultar as seguintes áreas:

• Economía
• Finanzas
• Administración
• Empresa
• Estatística
• Tráfico
• Matemáticas
• Física
• Química
• Bioloxía
• Medicamento
• Tecnoloxía
• Filosofía
• Psicoloxía
• Lingüística
• Dereito
• Arte
• Deportes

Máis de 100.000 conceptos en total nas seguintes linguas: Eúscaro, español, francés e inglés.

Este banco de terminología elaborado por UZEI é válido paira calquera persoa que vaia utilizar o eúscaro nos temas actuais.

A conexión pódese realizar de dúas formas:

• A través do minitel, é dicir, do terminal pequeno conectado ao teléfono.
• Mediante o microordenador, é dicir, mediante un módem.