}

Protexer a diversidade dos polinizadores é fundamental para garantir a sustentabilidade dos ecosistemas

2025/03/24 Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

Segundo os resultados do estudo, os polinizadores salvaxes exercen unha maior influencia na reprodución das plantas que as abellas de mel. Na foto, un colibri-esfinge (Macroglossum stellatarum). A perda da diversidade dos polinizadores afecto tanto ás plantas silvestres como ás plantas de cultivo, sendo imprescindible protexer a diversidade dos polinizadores para garantir a sustentabilidade dos ecosistemas. Así o corrobora un metaanálisis realizado por investigadores da UPV/EHU e de BC3.

Levando o pole dun lugar a outro, os animais polinizadores desempeñan unha función importante na reprodución das plantas. Cerca do 85% das plantas silvestres e máis do 70% das plantas de cultivo aproveitan a polinización para reproducirse. Pero a diversidade das especies polinizadoras está a diminuír como consecuencia do cambio climático, a perda de hábitats e a intensificación da agricultura.

A maioría dos estudos que se realizaron sobre este tema céntranse na desaparición total dos polinizadores, estudos que se realizaron sobre todo con especies de cultivo. A investigadora do Departamento de Bioloxía Vexetal e Ecoloxía da UPV/EHU Maddi Artamendi e Ainhoa Magrach de BC3, pola súa banda, elixiron unha perspectiva máis realista. De feito, segundo explicaron, a diversidade dos polinizadores vaise a reducir, está a reducirse, pero non vai desaparecer do todo. Ademais de plantas de cultivo, tamén se tiveron en conta as plantas silvestres.

O estudo revela que a redución da diversidade dos animais que realizan labores de polinización ten un impacto negativo no éxito reprodutivo das plantas (número de froitas, número de sementes e peso dos froitos) e, ademais, é maior nas plantas silvestres que nas cultivadas. Tamén se observou que as plantas autopolinizables tamén sofren o impacto da perda de diversidade dos polinizantes.

Os resultados mostran que os polinizadores salvaxes teñen máis influencia no éxito reprodutivo das plantas que as abellas de mel. Por outra banda, a perda dos polinizadores invertebrados é máis acusada que a perda dos polinizadores vertebrados; a perda dos nocturnos é máis grave que a perda dos camiñantes durante o día e a perda dos polinizadores salvaxes que a perda dos domesticos.

A investigación realizouse mediante metaanálisis: utilizando ferramentas estadísticas, sintetizando datos dunha gran colección de investigación. Así, Artamendi e Magrach realizaron un metaanálisis de 207 investigacións levadas a cabo en 46 países de todo o mundo.

Os investigadores conclúen que todos os polinizadores teñen o seu papel en plantas de cultivo e plantas silvestres. Hai moitos máis polinizadores que abellas de mel, e han visto que todos teñen gran importancia no éxito reprodutivo das plantas e no mantemento da diversidade vexetal. Así, os investigadores subliñaron que non só debemos prestar atención a plantas de cultivo e abellas, senón que é necesario ampliar a visión, e é urxente mitigar os factores que reducen a diversidade dos polinizadores.