Secuenciado do xenoma da bacteria da lepra

2001/02/23 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

• Genetika
• Medikuntza

Ao analizar o xenoma do Mycobacterium leprae observouse que durante a evolución a bacteria sufriu perdas no seu xenoma. Conserva só os xenes imprescindibles paira a súa supervivencia e utiliza a infraestrutura da célula hóspede paira satisfacer as súas necesidades. Conseguiuno en miles de anos de adaptación ao ser humano.

Moitos destes xenes perdidos estaban relacionados co metabolismo, polo que se multiplica tan lentamente. Este baixo ritmo de multiplicación era un inconveniente na investigación dos tratamentos contra a grava miúda. De feito, mentres Escherichia coli divídese cada 40 minutos, a bacteria da lepra só se multiplica cada dúas semanas.

O estudo do xenoma bacteriano permitiu coñecer as mutacións que dan resistencia aos antibióticos. Desta forma, conseguiron desenvolver un novo test de detección de resistencia que dá resultados en dúas ou tres días. Co método até agora, había que ver como as mostras de sangue do paciente inxectábanse aos ratos do laboratorio e respondían os antibióticos. Tendo en conta que a bacteria necesita catorce días paira reproducirse, os beneficios do novo test son evidentes.

Agora estanse investigando novos tratamentos, xa que o tratamento con antibióticos é moi longo e pesado. Pode durar de seis meses a dous anos, polo que nalgúns países nos que os servizos sanitarios están subdesarrollados, moitas veces interrómpese o tratamento. Por iso, o obxectivo principal dos investigadores é conseguir a vacina, xa que sería a vía máis eficaz paira combater a enfermidade.

A Mycobacterum tuberculose é una bacteria que produce tuberculose e ao ser da familia da lendaria teñen moitas similitudes. A vacina contra a tuberculose tamén se viu en certa medida eficaz contra a lepra. Una vez coñecidos os xenomas de ambos, o reto paira o futuro dos investigadores é desenvolver una vacúa dobre contra ambas as enfermidades.