}

Fraudes obxectivas

2010/03/18 Carton Virto, Eider - Elhuyar Zientzia

Acusado de facer un mal traballo, así o defendeu o acusado: "Estiven un mes preparando o artigo e teño que recoñecer que non sabía nada sobre o tema, pero tiña cousas claras. A primeira, que tiña que falar coas dúas partes, coas das partes e coas das contras. A segunda, que eu non sacaría ningunha conclusión, que o lector sacaría as súas. E o terceiro, que só falaría con licenciados médicos especializados en homeopatía".

Convencido de que o xornalista estaba a seguir correctamente o manual do profesional directo e obxectivo, o xornalista declarou culpable una semana despois polo defensor do lector do seu diario dicindo: "A evidencia científica non é una cuestión de opinión e si quérese a precisión científica non se pode tratar coma se fose a mesma o que é claramente diferente, nin a quen recoñeceu o mesmo grao de autoridade e a quen non a ten".

Un claro exemplo de tendencia moi estendida no xornalismo (e tamén na sociedade) é o que ocorreu estas semanas no País. O xornalista tiña que escribir sobre homeopatía e deu a palabra en igualdade de condicións ás voces de ambas as partes en nome da obxectividade, paira actuar imparciais. E en lugar de ben, una mentira científica xorde dunha suposta verdade xornalística. Recordo tamén outra anécdota representativa do ano pasado. Chamáronnos desde unha radio paira pedir o nome dun científico que defendía a evolución. De feito, no programa de radio querían falar da teoría da evolución desde que era o ano de Darwin e xa tiñan un creacionista, pero non evolucionista.

O plural da anécdota non son datos e non é obxectivo desta columna sorprender ao xornalista. Se empezamos a amedrentar, ademais, o primeiro que deberiamos facer é á cabeza de nós, que tamén caemos nesa trampa da obxectividade. E é que é un meme imparcial que nos fai sentir que estamos a xogar correctamente e con transparencia, xusto o contrario. O defensor do lector Pérez Oliva di ben no artigo publicado o pasado domingo: "O artigo ten un problema de visión xeral (xornalista): no xornalismo científico non hai lugar paira posicións intermedias entre teorías demostradas e non demostradas".

Outra cousa será tentar distinguir teorías probadas e non demostradas, e dispor das ferramentas adecuadas paira iso. En todos os casos non é una tarefa fácil e ás veces non será posible. Os métodos establecidos pola ciencia paira investigar, publicar e garantir a corrección dos resultados non son baleiros. E son moitos os resultados que se descartaron tras a súa publicación porque se fixeron mal ou porque non cumprían os requisitos mínimos. Pero cando falamos de homeopatía, teoría da evolución, astrología, muñequera power balance ou reflexoterapia, é imprescindible ter claro quen debe ser o punto de partida e onde está o cero da imparcialidade. E paira iso temos que renunciar aos parámetros fraudulentos da obxectividade e botalos sen medo ás burdelas. Porque non todas as opinións merecen respecto, porque as probas científicas non son opinións, e porque non é una información completa sobre un tema, por definición, una recompilación de enfoques a favor e en contra. Foi una satisfacción ler este tipo de palabras no País ao defensor do lector. O astrónomo e divulgador Javier Armentia expresou a súa satisfacción copiando estas palabras en tres ocasións o domingo no seu blog. Como a mentira repetida mil veces convértese en verdade pero nunha mentira forte, deixarédesme copiar una vez máis.

Publicado en Berria

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia