}

Terapia génica paira aplicar correctamente os latexados do corazón

2002/09/12 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

Investigadores da Universidade Johns Hopkins de EE.UU. utilizaron a terapia génica paira controlar os latexados dos corazóns as. Segundo eles, o método podería ser tamén válido paira as persoas, evitando así a necesidade de marcapasos.
Esta terapia evitará a necesidade de marcapasos.

Nos embriones todas as células do corazón teñen a capacidade de dar pulsaciones rítmicamente. Con todo, ao madurar, a maioría das células perden a capacidade de latexar e só as células especializadas teñen esa capacidade. O problema é que ás veces estas células que controlan os latexados do corazón coa idade morren. Isto supón a instalación de 600.000 marcapasos anuais.

Grazas aos marcapasos, o corazón recibe a forza eléctrica necesaria paira iniciar o latexado, ademais de controlar o ritmo do latexado. Con todo, non todo son favorables: as operacións de colocación do marcapasos son longas, custosas e perigosas, as baterías deben ser substituídas cada 5-10 anos e o paciente debe evitar campos magnéticos como detectores de metais e varios escáneres médicos.

Todas as células do corazón dos embriones teñen a capacidade de producir e controlar latexados.

Paira superar todos estes problemas, os investigadores inventaron una forma de dar esta capacidade a células que non teñen capacidade de producir latexados. De feito, utilizaron a terapia génica paira recuperar a capacidade que as células cardíacas dos embriones perden e volver dar latexados. Un virus modificou a proteína que introduce iones de potasio positivos dentro da célula. O virus leva un xene que codifica esta proteína, pero neste caso a proteína está modificada.

Cando as células do corazón producen proteína modificada grazas ao xene introducido, a célula deixa de traballar. Isto xera una carga eléctrica negativa no interior da célula; a electricidade propágase a todo o corazón e fórmase una contracción rítmica. Parece ser que basta con cambiar algúns miles de células, polo que non son necesarios moitos virus nin xenes.

Os resultados do estudo foron publicados na revista Nature. Con todo, a investigación está nos seus inicios e, paira o seu uso en humanos, debe percorrer un longo camiño.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia