}

Industria farmacéutica enfadada pero non tembladera

2001/09/30 Mendiburu, Joana - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

Desde que varias prestixiosas revistas especializadas en saúde criticaron que detrás das investigacións clínicas de medicamentos atópase a man negra das farmacias, non houbo ambiente na industria farmacéutica. Xa se sabía algo, pero esta vez tivo máis repercusión nos medios de comunicación. Con todo, non se espera una división total, xa que ambas as partes ven obrigadas una a outra.

Trece das revistas máis prestixiosas do mundo especializadas en saúde aseguran que en diante non se renden ás presións das farmacias. Entre os asinantes atópanse New England Journal of Medecine, JAMA, British Medical Journal, Annals of Internal Medecine, The Lancet e MEDLINE. Na mesma denunciouse que, a pesar de que consideran necesaria o financiamento paira a realización de investigacións clínicas de medicamentos, o científico debería dispor de contratos adecuados paira o bo desempeño do traballo. Os contratos deben garantir unhas condicións adecuadas paira a investigación, a ausencia de barreiras paira o acceso a toda a información e a total liberdade na interpretación dos resultados.

Influencia da man negra

Algúns estudos sobre novos medicamentos non son do agrado das farmacias.

O 70% da investigación clínica dos medicamentos está financiada pola industria farmacéutica e utilízanse todas as vías paira demostrar o mellor do medicamento e ocultar o malo na sombra. Expertos hospitalarios e universitarios limítanse a asinar a investigación clínica e perden o control dos resultados da investigación. O persoal das farmacias define as características do equipo de pacientes de investigación, son eles os que unen e analizan os resultados e son eles os que redactan o informe que se presentará aos editores das revistas. Pero o asinan os expertos. Así, se un día maniféstase a incompatibilidade ou a fraude do medicamento, é responsabilidade destes últimos.

Atendendo á conciencia, varios investigadores trataron de loitar contra a fraude. Por exemplo, en 1996, o médico canadense Nancy Olivieri demostrou que a administración do medicamento Deferiprone paira curar a talasemia, a enfermidade hereditaria da hemoglobina, producía fibrosis hepática. A farmacéutica Apotex ameazou con levalo a xuízo se se publicasen os resultados da investigación. Con todo, non retrocedeu e en 1998, ao publicarse os resultados, foi expulsado da empresa.

Algo parecido ocorreulle ao investigador Jonathan Allan mentres investigaba a influencia do medicamento CD4 nos monos infectados polo virus da SIDA. Había que demostrar que o medicamento paralizaba a infección, pero os estudos demostraron que tiña efecto inverso. A Farmacia Genetech xa iniciara a campaña de publicidade e, aínda que non se mostrou disposta a aceptar o resultado, non puido ocultalo.

Importancia das revistas

A revista Nature esixe aos autores dos estudos que clarifiquen as fontes de financiamento.

Paira as farmacias é moi importante que as investigacións sobre novos medicamentos publíquense nunha revista de prestixio, xa que en gran medida son un expositor de medicamentos. A través das revistas, o medicamento é coñecido por médicos de todo o mundo, polo que son o medio máis directo paira vender moitos medicamentos. Pola contra, se se publican o fracaso ou os efectos negativos dunha molécula, pódese perder moito diñeiro e enviar ao traste o traballo dos anos. Recentemente, por exemplo, as accións de Bayer descenderon un 16% debido ao caso do medicamento Lipobay contra o colesterol. Por iso, paira as farmacias é moi importante ter forza paira controlar os resultados e non publicar resultados negativos.

Segundo Richard Smith, director da revista British Journal of Medecine, a súa iniciativa non debe ser considerada como un ataque ás farmacias, aínda que Smith denunciou que moitas marcas ocultaron en máis dunha ocasión resultados que non lles interesan sen escrúpulos.

Paira as farmacias é importante que as investigacións sobre novos medicamentos publíquense nunha revista de prestixio.

Pero non creas que as tensións entre laboratorios e revistas son algo novo. En 1999, por exemplo, por ser "demasiado crítico", as farmacias lograron o despedimento de Georges Lundberd, redactor xefe da revista Jama. O redactor xefe de New England, Jerome Kassirer, mostrouse contrario á publicación de resultados que o comité editorial non aceptou nos anexos do mesmo destino.

Seguirán enganchados

A pesar de que aínda non é posible determinar a resposta á declaración de trece revistas, tiveron o mérito de facer una das críticas máis duras que recibiu a industria farmacéutica.

Con todo, os expertos que atenden as investigacións da industria farmacéutica creen que a crítica vai cambiar pouco. Bernard Bégaud-, experto de Bordeus, advirte que o poder das farmacias non é algo novo. Segundo el, "esta vez tivo máis resposta nos medios de comunicación, pero as revistas xa o coñecían desde hai tempo. Con todo, é certo que a medida que as farmacias se foron fusionando, a súa poder foise facendo cada vez maior e insustentable".

Pola súa banda, Jean-Pierre Boissel, profesor da facultade de farmacia de Lyon, criticou ás sociedades de servizos CRO (contract research organisations), escondidas tras as casas de farmacia. Estas sociedades representaron aos grupos de traballo das universidades e na actualidade todas as investigacións pasan polas súas mans.

Sorprendentemente, desde os alimentos até os medicamentos predomina a forza da economía e, en certa medida, toda a sociedade converteuse nun gran laboratorio.

Publicado en 7K

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia