Estirenoa, uste baino arriskutsuagoa

Joan den astean Normandiatik gertu gertatutako istripuan Ievoli Sun ontziak 6.000 tona substantzia kimiko isuri zituen itsasora. Horietatik mila tona metil etil zetona eta beste mila isopropanola. Bi konposatu horiek ezin dira toxikotzat hartu. Izan ere, arraientzat hilgarria izateko 3 eta 10 g/l dosiak behar dira, hurrenez hurren. Hala eta guztiz ere, gogoeta egin beharko da bat-bateko isurketek desoreka ekologikorik eragiten ote duten zehazteko.

Gainerako beste 4.000 tonak oso kezkagarriak dira. Izan ere, polimeroak egiteko asko erabiltzen den estireno orban handia gelditu da itsasoan. Estirenoa edozein laborategitan kontuz ibiltzeko konposatutzat jotzen da. Molekula nolakoa den ikusi eta segituan kimikariek minbizia sor dezaketen substantzien tankera hartzen diote.

Itsasoko bizidunei eraso

Aipatu egin behar da 10 mg/l-tik gorako kontzentrazioa arraientzat hilgarria dela. Datu hori ez da batere lasaigarria. Behintzat, olioa izango balitz bezala, isuria flotatzen gelditu da, estirenoa itsasoko ura baino dentsitate txikiagokoa delako. Ezaugarri hori lagungarri suerta daiteke, oso molekula lurrunkorra baita eta, beraz, detektatzeko erraza. Hala eta guztiz ere, horrek ez du esan nahi substantzia arriskutsua ez denik. Bestalde, molekula biodegradagarria da. Horregatik ez da poluitzaile bortitzenen multzokotzat hartzen. Ondorio larriak ditu, baina iraunkortasun gutxiko molekula da. Izan ere, «A»tik «D»rainoko toxikotasun eskalan estirenoari «B» eman zaio.