Coidado cos alimentos transxénicos primeiro de nada

1999/10/01 Groome, Helen Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Bioteknologia

Fronte ás novas tecnoloxías, o agricultor necesita dunha información técnica contrastada e útil paira a súa contorna, un novo sistema de seguros que lle protexa fronte aos novos riscos e coñecer ben a opinión do seu cliente principal, o consumidor.

Na aplicación da enxeñaría xenética agrícola até a data só quedou claro un deste tres elementos: as accións de todo tipo que se levaron a cabo indican que os consumidores teñen grandes incertezas sobre os alimentos modificados xeneticamente e esixen una etiqueta distintiva paira evitar o risco de compra accidental. Isto debe facer pensar á poboación agraria, porque a nosa aposta é pola calidade e depende do cliente de aquí.

O que realmente falta é información técnica contrastada e válida paira os agricultores sobre os beneficios e riscos da enxeñaría xenética agrícola. Os resultados das investigacións empezaron a chegar aos poucos, pero falta saber quen está a facer a investigación e quen paga paira pór en valor os resultados. Mentres tanto, véndese millo transxénico capaz de facer fronte á taladrina aos agricultores que non o teñen ou se manipulan os datos dos resultados das investigacións que non conveñan ás multinacionais, que son una mostra dos problemas éticos que se están producindo neste momento. Estas actitudes fixeron desconfiar á poboación agraria destas novas tecnoloxías. Actualmente non existen datos válidos paira axudar a decidir o uso ou non de transxénicos no País Vasco.

Algúns datos a ter en conta á hora de determinar quen ou quen son os propietarios de riscos destas tecnoloxías. Por unha banda, importantes grupos de seguros subliñaron a necesidade de deseñar novos sistemas de aseguramiento de plantas ou alimentos xeneticamente modificados; sen dúbida queren pólizas máis caras, pero que aínda non están. Doutra banda, a nova lexislación europea sobre danos aos produtos agrícolas deixa claro que a responsabilidade é do agricultor ou gandeiro, a condición de que os consumidores sexan capaces de aclarar a causa (en realidade é moi difícil). Así, as grandes empresas agroalimentarias, os promotores da enxeñaría xenética agrícola, motivados polos beneficios como calquera outra empresa, cando falan diso lávanse as mans, oponse á etiquetaxe dos produtos e non permiten aos agricultores decidir sobre o uso ou non de transxénicos e, o que é peor, socializan calquera impacto ou risco da súa tecnoloxía. Aínda non explicaron como os pobres do mundo van comprar os seus alimentos paira eliminar a fame, porque segundo eles parece que é o primeiro obxectivo. Nesta situación, está claro por que o sindicato agrario, que ten como obxectivo defender aos agricultores (non esquezamos que son consumidores á vez), esixe ter coidado.

Helen Groome EHNE