}

Boltzmann, Ludwig

1995/08/02 Azkune Mendia, Iñaki - Elhuyar Fundazioa | Kaltzada, Pili - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

(1844-1906)

Este físico austriaco penetrouse en Viena o 20 de febreiro de 1844. Tras os seus estudos obtivo o título de doutor na Universidade de Viena en 1866. Foi profesor de matemáticas e física en Graz (1869, Munich (1895), Viena (1895) e Leipzig.

Boltzmann é o principal creador da teoría cinética dos gases. Baseándose nos traballos de Clausius e Maxwell, en 1872 definiu a función característica H dun gas confinado nun recipiente. Esta función só podía reducirse e, salvo no signo, era similar á da entropía.

Con todo, a principal achega de Boltzmann foi introducir o concepto de probabilidade nos estados macroscópicos do gas. A probabilidade era a de medir o número de "complexos" microscópicos correspondentes a cada estado do gas. En 1876 obtivo una fórmula sobre a entropía do gas, pero foi atacada polos científicos Loschmidt e Zaramelo. De feito, os procesos mecánicos cos que Boltzmann expresaba a entropía eran reversibles e, segundo o segundo principio da termodinámica, a entropía só pode crecer.

Por mor destes debates, Boltzmann fixo una nova declaración na que mostraba que a reversibilidad dos procesos macroscópicos non era posible. Con todo, a súa probabilidade de ser reversibles era baixa, polo que na práctica eran considerados "irreversibles". Noutras palabras, Boltzmann interpretou estatisticamente a segunda lei de termodinámica.

Sobre a teoría cinética dos gases, Boltzmann realizou os seus traballos sen ter noticias de Maxwell. Por iso, pódese afirmar que ambos teñen o mesmo mérito nesta materia.

Boltzmann propuxo a teoría atómica nunha época na que Ostwald opúñase e non tivo moito éxito entre os científicos. Con todo, as súas teorías sobre mecánica estatística permitiron a Planck atopar os cantos en 1900 e a Einstein os fotóns en 1905.

A constante k (k = R/N) coñecida polo seu nome é famosa nas formulaciones estatísticas de Boltzmann. É o cociente entre a constante dos gases perfectos e o número de Avogadro. En Sistema Internacional,

k = 1,38062 x 10-23 J.K-1.

Baseándose nos ensaios de Stefan, Boltzmann demostrou que a cantidade de radiación aumentaba proporcionalmente á cuarta potencia da temperatura absoluta, polo que se lle denomina lei Stefan-Boltzmann.

Ao final da súa vida sufriu depresións e morreu suicida o 5 de setembro de 1906 no pobo de Dunio, en Trieste (aínda que actualmente depende da administración italiana, entón era parte de Austria).

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia