Boltzmann, Ludwig
1995/08/02 Azkune Mendia, Iñaki - Elhuyar Fundazioa | Kaltzada, Pili - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa
(1844-1906)
Este físico austriaco penetrouse en Viena o 20 de febreiro de 1844. Tras os seus estudos obtivo o título de doutor na Universidade de Viena en 1866. Foi profesor de matemáticas e física en Graz (1869, Munich (1895), Viena (1895) e Leipzig.
Boltzmann é o principal creador da teoría cinética dos gases. Baseándose nos traballos de Clausius e Maxwell, en 1872 definiu a función característica H dun gas confinado nun recipiente. Esta función só podía reducirse e, salvo no signo, era similar á da entropía.
Con todo, a principal achega de Boltzmann foi introducir o concepto de probabilidade nos estados macroscópicos do gas. A probabilidade era a de medir o número de "complexos" microscópicos correspondentes a cada estado do gas. En 1876 obtivo una fórmula sobre a entropía do gas, pero foi atacada polos científicos Loschmidt e Zaramelo. De feito, os procesos mecánicos cos que Boltzmann expresaba a entropía eran reversibles e, segundo o segundo principio da termodinámica, a entropía só pode crecer.
Por mor destes debates, Boltzmann fixo una nova declaración na que mostraba que a reversibilidad dos procesos macroscópicos non era posible. Con todo, a súa probabilidade de ser reversibles era baixa, polo que na práctica eran considerados "irreversibles". Noutras palabras, Boltzmann interpretou estatisticamente a segunda lei de termodinámica.
Sobre a teoría cinética dos gases, Boltzmann realizou os seus traballos sen ter noticias de Maxwell. Por iso, pódese afirmar que ambos teñen o mesmo mérito nesta materia.
Boltzmann propuxo a teoría atómica nunha época na que Ostwald opúñase e non tivo moito éxito entre os científicos. Con todo, as súas teorías sobre mecánica estatística permitiron a Planck atopar os cantos en 1900 e a Einstein os fotóns en 1905.
A constante k (k = R/N) coñecida polo seu nome é famosa nas formulaciones estatísticas de Boltzmann. É o cociente entre a constante dos gases perfectos e o número de Avogadro. En Sistema Internacional,
k = 1,38062 x 10-23 J.K-1.
Baseándose nos ensaios de Stefan, Boltzmann demostrou que a cantidade de radiación aumentaba proporcionalmente á cuarta potencia da temperatura absoluta, polo que se lle denomina lei Stefan-Boltzmann.
Ao final da súa vida sufriu depresións e morreu suicida o 5 de setembro de 1906 no pobo de Dunio, en Trieste (aínda que actualmente depende da administración italiana, entón era parte de Austria).
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia