Hologramas de átomos

1989/02/01 Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Fisika

I

como traballaron? Tomemos a superficie dun metal. Segundo a mecánica cuántica, os electróns deste metal forman una especie de nube que se estende máis aló da superficie.

Si dúas superficies metálicas aproxímanse moito, a distancia entre elas é duns poucos angström e aplícase a diferenza de potencial entre superficies, os electróns involucrados poderán pasar dunha a outra. A isto denomínaselle efecto túnel transversal na barreira de potencial, que é a barreira entre as dúas superficies.

A intensidade da corrente resultante depende do número de electróns involucrados e, por tanto, da distancia entre ambas as superficies. A base do microscopio é sinxela: diante de una superficie hai que colocar un extremo metálico moi fino.

A distancia entre o extremo e a superficie axústase paira conseguir o efecto túnel de intensidade desexada. Se o extremo desprázase sobre a superficie, mantendo constante a corrente, aproximarase ou afastará o extremo segundo a topografía exacta da superficie.

O rexistro destes desprazamentos xera un mapa de relevo e mediante un software gráfico obtense una imaxe bidimensional da superficie estudada. Os investigadores norteamericanos non quedaron aí e completaron o holograma superficial mediante técnicas de holografía.

Esta técnica, a xuízo dos desarrolladores, achegará á investigador información adicional sobre a topografía dos átomos.