A era das cámaras dixitais fotográficas

1999/05/16 Azkune Mendia, Iñaki - Elhuyar Fundazioa

• Elektronika

Paira ver as diferenzas entre ambos e as formas de traballar, apoiarémonos nas seguintes imaxes. Nas cámaras que até agora foi habitual, a luz entra polo obxectivo e provoca un cambio químico na emulsión de prata da película que hai no seu interior. Despois sácase a película da cámara e obtéñense fotos reveladas.

Con todo, nas cámaras dixitais trabállase moi doutra maneira. A luz que entra polo obxectivo golpea o captador CCD (Charged Coupled Device). Este compoñente electrónico (1) consta de miles de células fotosensibles chamadas fotopuntos que converten a enerxía lumínica que recibe cada fotopunto nunha carga eléctrica en función da súa intensidade. Hai cambio eléctrico e non químico. Aínda que nas cámaras convencionais pódese colocar a película de sensibilidade adecuada en cada ocasión, nas cámaras dixitais a sensibilidade do captador CCD é definitiva (ao redor de 100 ISO ou ASA).

Detrás do captador CCD atópase o convertidor ADC (Analóg Dixital Converter) (2) cuxa misión é converter a carga eléctrica correspondente a cada fotopunto da figura nun número binario. A dixitalización corresponde a leste conversor ADC.

A continuación o procesador DSP (Dixital Signal Processor) procesa a información binaria (3) por interpolación, sendo o resultado un maior número de píxeles finais. Mediante algoritmos matemáticos calcúlanse os píxeles de ficción e engádense da forma máis adecuada á imaxe orixinal. Isto permite superar o límite dunha certa cantidade de fotopuntos e recuperar os píxeles de cores. A continuación se garda a imaxe na memoria permanente, similar ao disco duro (4).

A luz que entra á cámara distribúese en tres cores básicas (vermello, verde e azul) (5). Na cámara convencional a emulsión de prata da película ten tres capas sensibles, cada una delas sensible a unha cor. Con todo, o captador CCD de cámaras dixitais non é capaz de diferenciar as cores dos raios de luz e non interpreta información de cores. Por iso, a maioría das cámaras dixitais teñen un filtro vermello/verde/azul antes do captador CCD, onde cada cadro de cores corresponde a un fotopunto. O píxel é o elemento básico paira completar a imaxe dixital. Tres fotopuntos diferentes, cada un coa súa propia información de cor, son necesarios paira formar un píxel de cores.

A imaxe dixital, formada por estes píxeles, se garda na memoria situada na cámara, ás veces en disquete. Isto ten unhas vantaxes moi importantes, xa que esta imaxe dixital pódese utilizar no computador e en todos os seus periféricos (impresoras, módems, etc.). Ademais no computador pódense ver e tratar as fotos en pantalla, modificalas ou intercambialas utilizando o programa de computador apropiado. Se o desexa pode enviar a foto por Internet, gravala en CD-Rom ou imprimila en papel.

Desde a cámara conéctase o cable de paso de fotos ao computador PC ou Macintosh, pero en ocasións os datos transmítense tamén por raios infravermellos ao computador. Mesmo en diskettes, como mencionamos anteriormente.

Nas cámaras dixitais o zoom pode ser óptico (como nas cámaras convencionais) ou dixital, pero só é como una lupa que aumenta a imaxe cando é dixital. Na parte traseira da cámara hai una pequena pantalla de cristal líquido paira controlar a foto, do mesmo xeito que nos camcopios. Nesta pantalla o usuario ve de súpeto a foto tomada e pode ver tamén a que ten gardada na memoria. Ademais, grazas aos botóns que ten a cámara, navega polos menús paira seleccionar as características da foto, clasificar as fotos, eliminalas, etc., o que supón un gran obstáculo paira algúns. Paira os que están afeitos usar o computador é fácil, pero hai moita xente que non está afeita a iso e pode ter grandes quebradizos de cabeza.

Hai cámaras de fotos dixitais que non teñen visor óptico e no seu lugar hai que utilizar una pequena pantalla LCD de cristal líquido paira tomar fotos, pero os usuarios afanse rapidamente a estirar os dous brazos e facer clic na parte traseira da cámara.

Características das cámaras fotográficas dixitais

A continuación indícanse as características que debe ter una cámara ideal paira quen vaia adquirir una cámara dixital:

• Captador CCD de polo menos 1.000.000 de fotopundos.
• Batería de longa duración con carga rápida.
• Pantalla LCD desconectable e visor óptico.
• Zoom óptico de 3x mínimo.
• Disco duro de polo menos 8 megas.
• Calidade do obxectivo 28-115 mm de cámaras convencionais de 24x36 e equivalente a f:2.
• Posibilidade de rexistrar o son e a secuencia de imaxes animadas.
• Posibilidade de tomar una secuencia fotográfica.
• Mínimo 3 niveis de calidade de rexistro.
• Flash integrado con diferentes niveis de utilización e toma de flash adicional.

As cámaras dixitais que actualmente están á venda no mercado non teñen todas as características da lista anterior da cámara ideal, pero as que se achegan son varias. Os nomes e prezos aproximados dalgúns deles son:

• Kodak DC 260 (175.000 pts. ou 6.990 libras)
• Navica FD-81 Sony (150.000 pts. ou 5.990 libras)
• Nikon Coolpix 900 (210.000 pts. ou 8.490 libras)
• Minolta Dimage Ex (175.000 pts. ou 6990 libras)

En todas estas cámaras, o número de fotopuntos do captador CCD condiciona a calidade da imaxe.

Publicado en 7K