Xenotransplantes en preitos?

2000/08/19 Irazabalbeitia, Inaki - kimikaria eta zientzia-dibulgatzaileaElhuyar Fundazioa

• Genetika

Existe un gran interese e debate sobre os xenotransplantes, transplantes de órganos entre especies. Isto daría solución á escaseza de órganos paira o transplante de órganos humanos, pero tamén supón un risco importante: a contaminación humana de enfermidades animais. Non podemos esquecer o caso da SIDA, xa que o HIV é un dos troviruses reais dos monos. A isto hai que engadir, ademais, o rexeitamento absoluto que se produce ao tomar o órgano estraño. Así o destaca o experto catalán Rafael Mañez. No número da revista Zientzia eta Teknika de xullo a agosto.

Transmisión de enfermidades

Dérono os xornais: Investigadores do Instituto Roslin de Edimburgo, pais de Dolly, abandonan a investigación sobre xenotransplantes por medo a transmitir enfermidades entre especies. Así mesmo, a revista Nature publicará en breve dous traballos que pretenden dar luz á cuestión da viabilidade dos xenotransplantes.

Investigadores do Instituto Roslin traballan na creación dun porco transxénico que podería ser un banco de órganos paira transplantes humanos. Segundo as declaracións de Ian Wilme, uno dos investigadores, esta liña de traballo pode cambalear. Mencionáronse dous motivos: por unha banda, que a empresa californiana Geron Bio-Med, que apoia a investigación, quere dedicar eses fondos a outras tarefas e, por outro, que a propia empresa pode estar preocupada por que os xenotransplantes non contaminen epidemias víricas aos humanos. Así as cousas, aínda non está claro si a investigación vaise a interromper, nin por que.

Porcos clónicos

Con todo, os estudos de Nature arroxan luz nova sobre dous aspectos dos xenotransplantes. Keith Campbell e os seus compañeiros, investigadores da empresa escocesa PPL Therapeutics, conseguiron por primeira vez porcos clónicos a partir de células somáticas de porcos adultos, o mesmo que fixeron os Roslingos con Dolly. Así mesmo, Science publicou esta semana que investigadores xaponeses do Instituto Nacional da Industria Animal han feito o mesmo partindo de células fetales. Estes avances permiten obter con gran precisión porcos modificados xeneticamente. Que significa isto? O principal responsable da produción de rexeitamento en humanos ao inxerir os órganos dos porcos é un determinado azucre de galactosa da membrana celular dos órganos porcos. Si con técnicas xenéticas conséguese que o xene que goberna a aparición desta galactosa, o xene 1,3 galactosil transferasa á presión, non se exprese, o porco non tería esa galactosa na membrana das súas células e a posibilidade de que o home rexeite os seus órganos sería moito menor. Parece que a viabilidade dos xenotransplantes está máis cerca.

Daniel Salomón, do Scripps Research Institute de California, e o traballo dos seus compañeiros daracusa alén da moeda. Explican que os retrovirus endóxenos dos porcos poden contaxiar células humanas nos cultivos.

É máis, ao trasplantar células pancreáticas de porco a ratos con casia de inmunoes produciuse una infección estendida por PERV. Os porcos son, por tanto, una fonte segura de órganos paira o ser humano?