Transxénicos paira una boca sa

2005/01/09 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

• Genetika
• Mikrobiologia
• Osasuna

O soño de moitos é dicir o “adeus” ao dentista de sempre.

A organización estadounidense encargada dos medicamentos e os alimentos autorizou a unha compañía local a seguir desenvolvendo o método que idearon paira eliminar a carie. Isto supón que en breve se iniciarán as probas clínicas paira probar a súa técnica. En que se basea esta técnica?

O problema é que as bacterias presentes na boca do home teñen que ver directamente coa formación da carie. Una destas bacterias é Streptococcus mutans, que se alimenta do azucre que conteñen os alimentos que comemos. Até aí non hai inconveniente. Pero cando come azucre queda como residuo o ácido láctico, que ataca o esmalte dos dentes. Una vez danado o esmalte, o resto de bacterias introdúcense facilmente no dente e danan a dentina. Así xorde a carie.

Paira combatelo, os investigadores crearon un Streptococcus especial. Mediante a transformación da bacteria orixinal, una vez metabolizado o azucre obtiveron una bacteria que substitúe ao ácido láctico por outra sustancia. Esta sustancia, chamada mutacina 1140, caracterízase por non causar dano algún ao esmalte do dente. É máis, 1140 mata as bacterias non transxénicas que son as primeiras culpables da carie.

É imprescindible coidar ben os dentes.

A introdución da bacteria transxénica na boca das persoas representa aos axentes da carie, eliminando así o risco de carie. Esa é, polo menos, a opinión dos investigadores, e niso baséase a nova técnica que propoñen paira previr a carie.

Probas de laboratorio

Paira probar a eficacia e seguridade das bacterias transxénicas, os investigadores realizaron numerosas probas, pero sempre en animais. Comezaron fai 30 anos e sobre todo nas ratas viron as consecuencias de introducir estas bacterias na boca.

Por exemplo, nunha destas probas as ratas dividíronse en tres grupos. Aos do primeiro grupo introducíronselles na boca os Streptococcus mutans normais que producen moitos ácidos lácticos e poucos compostos non acedos. No segundo grupo introducíronse bacterias xeneticamente modificadas paira evitar a formación de ácido láctico. Paira finalizar, o terceiro grupo quedou sen infectar como control.

Tras oito semanas alimentándose con comida que contiña azucre, analizáronse coidadosamente as bocas das ratas. A idea era ver até que punto os dentes estaban danados. E o resultado era que os infectados con bacterias transxénicas tiñan una boca máis sa que os demais. Ademais, comprobouse que as bacterias transxénicas substituíron ás orixinais, pero que non afectan a outro tipo de bacterias presentes na boca.

Seguinte paso

Touros transxénicos paira non ter razón paira ocultar os dentes!

Agora, a compañía que traballa coa bacteria quere probar a súa influencia nas persoas. Tras recibir o visto e prace da entidade que outorga as autorizacións paira a realización das probas clínicas, están dispoñibles paira iniciar as mesmas. Con todo, queren actuar con prudencia paira evitar problemas de seguridade. Por iso, a bacteria inxectada será especial e necesita dun aminoácido non presente na boca dos humanos. Por tanto, os participantes na proba tamén terán que tomar ese aminoácido para que as bacterias vivan. Si pasasen á boca doutro non poderían sobrevivir, xa que alí non atoparían ese aminoácido.

Si obtéñense bos resultados, as probas realizaranse con bacterias transxénicas sen esa característica que lle aplicaron paira garantir a seguridade. Doutra banda, a compañía anunciou a asistencia á sesión tanto das persoas infectadas como das súas parellas paira comprobar si existe ou non transmisión. É dicir, si as bacterias transxénicas pasan da boca á outra, por exemplo a través dos bicos.

Solicitar autorización paira bicar

Si es goloso, come tranquilo. O azucre non danará os dentes polo menos.

Esta última cuestión xerou discusións e bromas. E é que en EE.UU. e Europa hai una visión contraria dos transxénicos en xeral: En EEUU aceptan transxénicos sen problemas, mentres que en Europa non están nada ben vistos.

Sabendo isto, veu á cabeza a seguinte pregunta: una persoa con bacterias transxénicas na boca debería avisar antes de bicar a alguén? Parece una pregunta inxenua, pero pon de manifesto que, si permítese a expansión dos transxénicos, pode haber risco de estenderse a todo o mundo. Que consecuencias tería? Pode ser o tema dun conto de ciencia ficción. Con todo, o desexo da compañía é que a técnica salga no prazo de 4-5 anos. Parece que a partir de entón non teremos que preocuparnos da carie.

Última pregunta: de que vivirán entón os dentistas?

Publicado en 7K.