A terapia génica cada vez ten máis forza

2001/05/07 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

• Genetika
• Medikuntza

O equipo da Universidade de Ulster está a utilizar un dos xenes máis importantes do corpo paira tratar o cancro e en 18 meses comezará a realizar ensaios clínicos. A técnica consiste en inxectar no tumor o xene do óxido nítrico que se produce paira controlar a presión en sangue. A este xene uniuse una molécula que se activa ao someterse a radiación, o que permite destruír o tumor sen danar as células sas da zona.

Un dos maiores problemas no tratamento dos tumores é a falta de osíxeno nas células máis afectadas pola súa resistencia á radioterapia e á quimioterapia. Con todo, introducindo o xene do óxido nítrico no tumor, o osíxeno chega ás células. Ademais, a actividade do xene dura 48 horas polo que se reduce a frecuencia de tratamento por radiación.

Segundo os investigadores, esta técnica poderase utilizar paira tratar diferentes tipos de cancro, pero polo momento comezarán as probas cos cancros de mama, próstata e pulmón que existen no exterior.

Doutra banda, o investigador Andy Choo do Instituto de Investigación Infantil Murdoch de Melbourne presentou un novo método de introdución de xenes nas células. Até agora en terapia génica utilizábanse virus paira transportar xenes. Pero nos virus só entran dous ou tres xenes e paira introducir grandes fragmentos de xenes, como a distrofia muscular ou a mestura de xenes anticanceríxenos, necesitábase outro transportador.

Por iso, os investigadores trataron de realizar pequenas versións da forma natural de recoller os xenes, o cromosoma. Os cromosomas humanos artificiais realízanse mediante a unión de xenes, pero presentan grandes inconvenientes. Por unha banda, son moi grandes e complexos e a unión dos xenes é difícil. Por outra banda, os cromosomas máis pequenos adoitan ser moi inestables. Parece que o gancho do problema radica no centrómero. O centrómero ordena a localización das fibras proteicas na división celular e é moi difícil controlar a porción de ADN (satélite) que o organiza.

Con todo, Andy Choo atopa una solución. Ao analizar o xenoma dun neno de cinco anos atrasado, descubriu que o extremo do cromosoma 10 estaba roto en todas as células. Con todo, a formación dun novo centrómero permitiu que o extremo permanecese en parte do xenoma. Tomando esta parte, Choo conseguiu un cromosoma artificial 100 veces menor que o cromosoma humano. Parece que este centrómero non ten ADN satélite, polo que é estable.

Con todo, afirma que paira ser útil en terapia génica aínda hai que investigar moito. Haberá que esperar aos resultados de todas estas investigacións.