Soia: aínda descoñecido?

2001/01/01 Lorenzo, Arantza | Uranga, Ane Miren Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Dietetika/Elikagaiak

Preséntase de diversas formas: semente de soia, gran de soia, aceite de soia, lecitina de soia, etc. Aínda que todos teñen os mesmos ingredientes, a diferenza está na súa cantidade, sendo o máis rico o gran de soia. Esta última utilízase principalmente como materia prima paira a produción de alimentos industriais, xa que as súas propiedades tecnolóxicas e nutritivas considéranse moi adecuadas.

O 35-40% do gran de soia é proteína. Ademais, a diferenza do resto dos legumes, contén grandes cantidades de aminoácidos azufrados (metionina, cisteína), o que nos permite considerar toda a proteína paira o noso corpo.

O 20% da soia está composta por graxas. O aceite de soia contén acedos grasos poliinsaturados esenciais paira o corpo humano, acedo linoleico e linolénico, polo que ten a propiedade de reducir os niveis de colesterol en sangue.

Os hidratos de carbono supoñen tamén un 20% e son maioritariamente oligosacáridos, ofrecendo una cantidade relativamente pequena de fibra e almidón.

Os sales minerais que contén o gran de soia son o ferro (15,7 mg/100 g; cinco veces máis que a carne), o calcio, o fósforo, o potasio e o magnesio. Apenas contén sodio, polo que é moi recomendable paira persoas con problemas de corazón ou tensión.

En canto ás vitaminas, son abundantes as do grupo B: B1, B2, B6 e vitamina E.

Doutra banda, a soia tamén contén elementos fitoquímicos que ultimamente se atopan nalgúns alimentos, sobre todo de orixe vexetal. Estes non se consideran propiamente alimentos, pero si funcionan como protectores en certas enfermidades e alteracións. As principais son:

• Isoflavonas: elemento non nutritivo máis importante da soia. A soia contén concretamente fitoestrógenos (hormonas femininas de orixe vexetal). Teñen efectos similares aos dos estrógenos, pero sen consecuencias desagradables: axudan a manter o equilibrio hormonal nas mulleres, regulando a menstruación e protexendo das alteracións menopáusicas.
• Fitosteroles: sustancias similares ao colesterol de orixe vexetal. Dificultan en parte a absorción do colesterol que inxerimos a través dos alimentos, evitando o seu aumento no sangue.

Por todas estas razóns, aconsellariamos a introdución progresiva de soia na nosa dieta. Dado que o máis rico é o gran de soia, do mesmo xeito que calquera outra legume, sería beneficioso comer un prato cada semana ou quincenalmente.