As vacinas contra o polio son inocentes no caso da sida

2001/04/26 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

• Mikrobiologia
• Medikuntza

Esta teoría aparece por primeira vez en 1987. Segundo o artigo publicado por Tom Curtis en 1992, o VIH pasou aos seres humanos por un virus (SIV AGM) que provoca a inmunodeficiencia dos monos verdes africanos. A partir de 1963 a vacina anti-polio substituíuse polas células da macaco asiática polas dos monos verdes africanos. Despois de 25 anos, moitos monos verdes africanos tiñan o virus SIVAGM, polo que estudaron as vacinas en busca deste virus e algúns pediron o uso de células humanas na preparación das vacinas.

Esta teoría cobrou máis forza na sociedade en 1999 debido á repercusión que tivo nas súas explicacións no libro publicado polo xornalista Edward Hooper. Segundo el, investigadores do Instituto Wistar de Filadelfia, inconscientemente, ao preparar a vacina anti-polio, infectárona cun virus que produce inmunodeficiencia nos chimpancés. A vacina foi probada no Congo e foi recibida por máis dun millón de persoas entre 1957 e 59. Desta forma ampliouse o VIH-1 entre os seres humanos, o tipo de virus que máis casos de sida xera.

Catro grupos de investigadores non relacionados entre si estudaron a vacina probada no Congo e non atoparon rastro de tecido de chimpancé, nin a variante do virus que afecta ao VIH ou aos primates, nin o SIV AGM dos monos verdes, que sería o seu antecesor. Mesmo probaron que a forma que afecta os seres humanos (VIH) apareceu antes de probar a vacina no Congo.

Por exemplo, uno destes grupos de investigadores atopou restos de tecidos de macacos nas mostras da vacina da época. De feito, o Instituto Wistar negaba o uso de chimpancés dicindo que os fixo con células de macacos. Agora queda demostrado. Ademais, estas mostras estaban no conxelador e Hooper non as tivo á súa disposición cando expuxo a súa teoría, xa que non as sacaron ata que se realizaron os estudos de eliminación.

Por último, dos estudos de mostras de VIH recolleitos no Congo en 1997, investigadores da Universidade de Oxford concluíron que moitos subtipos de VIH non podían provir da porcentaxe de chimpancé nos anos 50. Segundo este grupo, o antepasado común das variantes coñecidas no Congo estaba nun hostal humano e non nun primate, como promulgaba Hooper.

A historia xenética dos diferentes tipos de GIB-1 segue una difusión epidemiolóxica exponencial clásica e non presenta signos de contaminación da vacina antipolar. Segundo os investigadores da Universidade de Oxford, a adaptación do virus ao home foi consecuencia dun proceso ecolóxico.