Celebración dos meteorólogos

2000/03/26 Roa Zubia, Guillermo - Elhuyar Zientzia

• Hidrologia
• Klima
• Ingurumena

O traballo inicial foi realizado pola OMI, que puxo en marcha a primeira cooperación internacional no campo da meteorología, que foi seguida por xeracións de meteorólogos. XX. Os avances do século XX consolidaron a colaboración e os avances centráronse na meteorología, a hidrología e as ciencias geofísicas. O WMO é sen dúbida a principal organización de meteorólogos das Nacións Unidas, pero está totalmente implicado na cooperación internacional porque o tempo e a climatoloxía non teñen fronteiras políticas nin económicas.

A colaboración dos membros da organización é voluntaria e sen interese económico, tanto no traballo científico como noutros traballos. O obxectivo da WMO é fomentar a cooperación internacional paira a observación, estandarizar os datos recolleitos e asegurar o intercambio e aplicar os resultados obtidos en ámbitos relacionados coa meteorología, como a aplicación do estudo do clima na xestión da auga, a agricultura, a aviación e a navegación. 185 países son socios da WMO e a colaboración dos Servizos Meteorolóxicos e Hidrológicos destes países é fundamental paira a investigación, a formación de profesionais e o intercambio tecnolóxico.

Moitas das melloras en WWW están relacionadas co programa GARP (Global Atmospheric Research Programme). GARP, que se puxo en marcha en 1967 en colaboración co ICSU (International Council of Science), logrou grandes avances a través dos seus ensaios xerais de comprensión da climatoloxía. Grazas aos estudos realizados por GARP na década dos 70 desenvolveuse una predición numérica do tempo, un sistema que permite predicir o tempo cunha antelación de 8-10 días. As modelizaciones realizadas a escala media e en zonas restrinxidas contribuíron de maneira importante á comprensión dos desastres naturais producidos polo clima.

Economicamente, a relación beneficio/custo asúmese xeralmente como 10:1. Poder predicir os desastres naturais producidos polo tempo é moi valioso paira a sociedade actual. Estímase que 250.000 persoas son asasinadas cada ano por catástrofes naturais e que o 70% son de orixe meteorolóxica ou hidrológico. En 1971 púxose en marcha o Programa de Ciclóns Tropicais paira minimizar estas adversidades, cun alto rendemento.

Pero a capacidade de predicir catástrofes foi acompañada da mellora e aceleración das vías paira facer chegar estas previsións a unha poboación non preparada. En Bangladesh, por exemplo, en 1971 morreron 300.000 persoas por mor dun ciclón tropical, mentres que en 1994 outro de similar forza só matou a 200 persoas.

Entre 1957/58 celebrouse o Ano Internacional da Geofísica e un dos resultados dos actos programados foi a implantación dun sistema de observación da capa de ozono. O sistema de observación púxose en marcha dentro dun proxecto global que analizaba a composición da atmosfera e os cambios climatolóxicos. Estes traballos permitiron esbozar na década de 1970 as primeiras ideas sobre a protección do medio ambiente: En 1972 celebrouse a Primeira Conferencia Ambiental, na que se creou a UNEP (United Nations Environment Programme). En 1975 publicouse a primeira análise da afección á capa de ozono e dous anos despois redactouse o plan de protección da mesma. Obxectivo capa ozono XXI. Era una reforma paira mediados de século e hai que dicir que estamos no camiño. Naquela época tamén se comezaron a medir os gases de efecto invernadoiro.

Á vista dos resultados de todas estas medicións, a WMO iniciou una campaña paira reivindicar que o cambio climático estaba a producirse debido á necesidade de estender os factores e efectos do cambio a todo o mundo. En 1976 celebrouse a Primeira Conferencia Climática Mundial e puxo en marcha a WCP (World Climate Programme). O programa é a base dos traballos internacionais de investigación do cambio climático.

O efecto "O Neno" foi un dos estudos máis importantes da WCP nos últimos tempos. "O Neno" ten un gran reflexo na temperatura superficial do mar e, por tanto, no clima. Nos últimos anos, ademais, O Neno foi especialmente violento".

Alimentos a exame

WMO tamén impulsou importantes avances en materia alimentaria. Estímase que 700 millóns de persoas non alimentadas estarán no mundo paira 2010. Analizando o clima, a WMO opón o problema desenvolvendo técnicas de agricultura baseadas na meteorología. Estas técnicas xa foron utilizadas en moitos países. Na mesma liña, a predición das secas converteuse nunha ferramenta contra a desertización. Debido á estreita vinculación da escaseza de alimentos coa desertización, é moi necesario facer fronte a esta última.

En casa, na industria e na agricultura necesítase cada vez máis auga e pronto a situación será insustentable. Calcúlase que no ano 2025 dous terzos da poboación mundial terán problemas de auga. A WMO apoia os Servizos Meteorolóxicos e Hidrológicos de cada país paira orientar o asesoramento sobre a calidade e cantidade das fontes de auga. A organización de orixe, a OMI, puxo en marcha en 1946 o primeiro plan internacional deste tipo. En 1992 celebrouse en Río de Janeiro o cume sobre este tema. Con todo, até a década de 1990 non se comezou a utilizar o sistema de observación do ciclo hidrológico, polo que a das fontes de auga é una das prioridades da organización e terá que traballar duro niso.

WMO traballou 50 anos e necesitará outros 50 máis vendo todo o que queda por facer. XXI. No século XX, como fixo até agora, WMO quere seguir construíndo vías paira o desenvolvemento sustentable dos países. Moitos destes obxectivos están recollidos no documento da Axenda 21 das Nacións Unidas: a protección da capa de ozono, o cambio climático, a desertificación e a biodiversidade son os problemas urxentes que podemos atopar nesta axenda, que tamén se atopan na sociedade. Canalizar as forzas de loita contra desastres naturais cara ao desenvolvemento sustentable, a seguridade alimentaria, a produción e o consumo de enerxía, a contaminación urbana e a Saúde da Atmosfera tampouco son quebradizos de cabeza olvidables. Ademais, a WMO pretende construír pontes de colaboración entre os Servizos Meteorolóxicos e Hidrológicos dos países desenvolvidos e en vías de desenvolvemento, impulsando leis que reforcen estes servizos e xerando furacáns nos lugares onde non os hai. Ao mesmo tempo, a WMO seguirá reivindicando que as informacións meteorolóxicas e hidrológicas son internacionalizadas e beneficiadas por todos.

Publicado no suplemento Natura de Gara