Jarvik 2000: confortable corazón artificial

2000/09/19 Mendiburu, Joana - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Bioteknologia
• Medikuntza

Fai uns dous meses a vida cambiou a Peter Houghton, un home de 61 anos que sufría una miocardía dialéctica. Operado polo cardiólogo Westaby e o seu equipo do Hospital John Radcliffe de Oxford, non foi una operación sinxela. En lugar dun transplante normal, Jarvi implantoulle no seu ventrículo esquerdo o corazón artificial que chaman 2000. Os ventrículos transmiten sangue oxigenada a todo o organismo e o fluxo ventricular esquerdo deste home era inferior ao 10% da normal. Seis semanas despois da operación regresa a casa.

Malestar por falta de órganos

Grazas aos anos de traballo, hoxe en día os transplantes cardíacos están ben codificados, pero polo escaso número de doantes, os transplantes seguen sen ser a solución de todas as enfermidades do corazón. Este problema xerou o malestar dos cardiólogos xa que o obstáculo non é o coñecemento científico senón a falta de doantes de órganos. Até a obtención dun órgano adecuado instalábase un auxiliar de circulación sanguínea, pero posteriormente era necesario un transplante definitivo. O obxectivo dos cardiólogos é pór en punto aos asistentes artificiais que melloren o funcionamento do corazón paira evitar o problema da escaseza de órganos. De aí a posibilidade de que todo paciente poida curarse correctamente e no momento oportuno.

Jarvi 200

Funcionamento do 0

O corazón artificial Jarvik 2000 está formado por unha turbina tiki que funciona grazas a unhas baterías. A turbina de titanio de 90 gramos instálase no ventrículo esquerdo e una vacúa vascular conduce o sangue á aorta. As baterías situadas na cintura xeran un campo magnético que vira entre 8000-12000 revolucións por minuto. A unión entre a batería e a turbina realízase a partir de una base de titanio situada no cranio, máis concretamente, detrás da apófisis mastoide. A unión estableceuse detrás das orellas paira reducir o risco de infección. O fluxo sanguíneo oscila entre tres e oito litros por minuto e o paciente pode regular a velocidade da turbina.

Tendo en conta os resultados obtidos até a data, os creadores deste corazón artificial han mostrado una gran esperanza. Contribúe de forma adecuada á circulación sanguínea do paciente, ademais dun uso cómodo. A velocidade da turbina pode axustarse ás necesidades e o cambio das baterías, ao estar situadas na cintura, non presenta problemas. Seis semanas despois da intervención, a resistencia ao exercicio físico do paciente mellorou, así como o funcionamento dos ventrículos dereito e esquerdo. Non houbo hemólisis (eliminación de hematíes por liberación de hemoglobina) significativa, nin problemas específicos asociados ao aparello. Esta tímica turbina traballa en silencio e sen conmover a pel do corazón, evitando así a coagulación. Ademais, este corazón artificial, polo seu pequeno tamaño, pode ser aplicado tamén a mulleres ou nenos. Con todo, non todo é esperanzador en cardiología. A pesar dos avances nos remedios, o informe Euroaspire II, elaborado por quince países da Unión Europea, advirte de que aínda queda moito por facer en materia preventiva.