Chega a hora de lanzamento de Envisat
2002/02/28 Mendiburu, Joana - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa
![](images/T020228-01a.jpg)
Envisat é o satélite máis grande e complexo da ESA totalmente equipado. Ten una lonxitude de 25 metros e una anchura de dez metros e un peso de máis de oito toneladas. A súa función será a de recompilar e enviar datos ambientais, paira o que conta con diversas ferramentas.
Prevese que o programa estea en marcha durante 15 anos e a construción, lanzamento e cinco anos de satélite no espazo custará 2,3 millóns de euros. O custo é elevado, pero os responsables da ESA lembraron que o cambio climático e o resto dos problemas ambientais son responsabilidade de todos e por iso non fixeron recortes orzamentarios. Dito doutro xeito, o programa Envisat custará a cada europeo tanto como un café ao ano.
Cantos datos, diferentes ferramentas
As funcións a realizar serán as do gasto. Incluirá información sobre o efecto invernadoiro, a destrución da capa de ozono e o cambio climático durante os próximos cinco anos, entre outros. Segundo os responsables da ESA, a información será fundamental paira tomar decisións políticas sobre cambio climático.
Paira unir estes datos, o satélite Envisat conta con varias ferramentas.
![](images/T020228-01b.jpg)
Grazas ás imaxes enviadas polo radar Advanced Synthetic Aperture Radar (ASAR), poderanse predicir tamén as menores variacións da superficie terrestre. Este instrumento, nun só tránsito, é capaz de deseñar o mapa da superficie terrestre cunha resolución duns dez metros e, ademais, as condicións atmosféricas non condicionan o seu traballo. Isto permitirá prever desastres artificiais e naturais. Por exemplo, pódese prever a explosión dun volcán, mesmo cando os primeiros movementos sexan duns centímetros.
O detector Global Ozone Monitoring by Occultation of Stars (GOMOS), pola súa banda, determinará a distribución do ozono ao redor do planeta. Grazas aos mapas tridimensionales xenerais MIPAS e SCIAMACHY, coñeceranse todos os gases da atmosfera. Coa maior precisión mediranse os gases de efecto invernadoiro como o metano e o monóxido de carbono. Sábese que cada ano, a principios de agosto e setembro, os niveis de ozono na alta atmosfera antártica redúcense drasticamente. Nunha cadea de reaccións químicas, os átomos de cloro, procedentes principalmente dos gases CFC, eliminan o ozono a gran escala. En consecuencia, parte do planeta queda desprotexido das radiacións ultravioletas. A información enviada por GOMOS servirá paira comprender mellor este feito. O detector será capaz, a escala moi reducida, de comunicar os niveis de ozono en calquera parte do mundo.
![](images/T020228-01c.jpg)
Advanced Along Track Scanning Radiometer (AATSR) medirá a temperatura exacta da superficie do mar e o Medium Resolution Imaging Specrometer Technology (MERIS) revelará a cor do océano. A distribución de cores permitirá coñecer a distribución do fitoplancto. O fitoplancto é un absorbente do dióxido de carbono da biosfera, polo que esta información servirá paira medir o cambio climático. Doutra banda, o altímetro do radar medirá os menores cambios no nivel do mar e a topografía do xeo polar. Este dato será prezado paira prever fenómenos meteorolóxicos como o Neno. De feito, antes do Neno, no mar e na terra prodúcense elevacións extraordinarias de temperatura, aumentando o nivel do mar nuns 50 centímetros. O altímetro do radar pode detectar esta variación do nivel do mar.
Está claro, por tanto, que desde Envisat os meteorólogos e demais expertos recibirán información prezada. Outra cuestión é si os políticos terán en conta todos estes datos paira tomar medidas sobre cambio climático.
![](https://elia.eus/static/elhuyar/img/elia_RGB.png)
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia