Un estudo revela que os vascos e os europeos son xeneticamente diferentes

2010/06/01 Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Genetika

Segundo un estudo dirixido por CIC bioGUNE, a cidadanía vasca, tanto do Sur como do Norte, forma xeneticamente un grupo homoxéneo, diferente do resto de Europa. Esta investigación foi publicada na revista Human Genetics.

No estudo participaron investigadores de CICbioGUNE, o Departamento de Antropoloxía Xenética Física e Fisiología Animal da UPV e o Biobanco Vasco paira a investigación Ou+Cen da Fundación BIO.

Segundo Naiara Rodríguez e Ezpeleta, de CIC bioGUNE, "a investigación non significa en absoluto que os vascos teñan peculiaridades xenéticas con respecto a outros pobos, xa que os vascos poden ser tan especiais xeneticamente como os sardineses, os orquídicos ou os rusos".

"Deste estudo despréndese que os vascos se diferencian do resto de Europa, tal e como se diferencian os pobos que viviron illados de Europa. É dicir, Europa divídese en grupos, un dos cales son vascos", engade Rodríguez Ezpeleta.

Esta é a primeira investigación que recolle a gran escala os datos xenéticos individuais da poboación vasca residente no Sur e o Norte. Paira iso, analizáronse 60.000 marcadores xenéticos de 240 europeos (83 de Hego Euskal Herria, 24 de Iparralde e 133 doutros países europeos).

Establecéronse criterios estritos paira a selección de mostras. Por exemplo, as tres xeracións anteriores de cada individuo debían pertencer ao mesmo lugar de nacemento.

As conclusións extraídas deste estudo non se corresponden con outro estudo publicado recentemente na mesma revista pola Universidade Pompeu Fabra de Barcelona. Segundo el, os vascos do sur parécense xeneticamente máis aos españois que aos vascos do norte, e os vascos do norte parécense moito aos europeos en comparación cos do sur.

"Isto é bastante raro, sobre todo en dúas poboacións tan similares en cultura e lingua, como no caso dos vascos do sur e do norte. Isto significaría que estas dúas poboacións estiveron separadas ao longo da historia", explica Mikel Iriondo, investigador do Departamento de Xenética, Antropoloxía Física e Fisiología Animal da UPV.

Segundo Iriondo, os investigadores cataláns concluíron que "en lugar de utilizar os datos xenéticos dos individuos, utilizaron os da media dun grupo dunhas 30 persoas, polo que o resultado non é tan fiable".