Varias especies da costa vasca ameazadas
2002/07/01 Mendiburu, Joana - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa | Orobengoa, Olatz - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa Iturria: Elhuyar aldizkaria
Apreciado coñecemento de todos
Aínda que a tradición pesqueira do País Vasco é longa, o coñecemento das especies e hábitats costeiros é limitado. Ante este baleiro, a Fundación AZTI leva seis anos realizando un estudo das especies mariñas costeiras. O proxecto xorde a petición do Departamento de Agricultura e Pesca do Goberno Vasco e está liderado desde o principio por Raúl Castro Uranga.
O primeiro obxectivo deste traballo é a elaboración do Catálogo Vasco de Especies Ameazadas, segundo explica Ainhize Uriarte, membro do proxecto: “Paira saber que medidas tomar paira protexer as poboacións das especies presentes na nosa costa é imprescindible identificalas e coñecelas”. Espérase que o catálogo salga paira o outono. Nela farase una clasificación tendo en conta a rareza, a singularidade de cada especie, o seu declive ao longo da historia, a súa importancia ecolóxica, etc. Este será o primeiro paso, xa que a continuación os investigadores de AZTI esperan mergullarse en investigacións máis profundas.
Paira levar a cabo a investigación, AZTI contou coa colaboración de entidades, asociacións naturalistas, deputacións forais, navegantes e pescadores. Con todo, o instituto tecnolóxico ve a necesidade de máis observadores e, co fin de aumentar a participación do público, sacou a primeira colección de especies observadas até a data. Ademais abrirase un novo apartado de intercambio de información na web de AZTI ( www.azti.es ).
Paira completar o proxecto, AZTI quere que se lle informe de calquera especie capturada accidentalmente ou observada na costa, xa que calquera dato pode ser valioso. Recoméndase non tocar ao animal en caso de resultar ferido e chamar aos servizos de emerxencia ou salvamento marítimo.
Con todo, en palabras de Ainhize Uriarte, “os datos que nos achegan os colaboradores son puntuais e aínda que indican a distribución das especies, non temos datos de abundancia. Paira iso habería que presentar proxectos e realizar observacións sistemáticas que puidesen contar co apoio das institucións públicas”.
Doutra banda, Ainhize Uriarte destacou a necesidade de tomar o Golfo de Bizkaia no seu conxunto e de colaborar coas institucións españolas e francesas.
Especies ameazadas
Segundo Ainhize Uriarte, “a costa de Euskal Herria é máis rica do que se esperaba, e proba diso son as numerosas especies que se viron improvisadas nas observacións”. Desgraciadamente, moitas destas especies, unhas 70, están catalogadas como ameazadas e vulnerables na lista vermella da IUCN. Por tanto, a costa é rica, pero tamén hai que coidala de cerca.
Entre as 70 especies ameazadas atópanse o caracola, a quenlla xigante, o anxo da garda, os cabalos mariños e as tartarugas mariñas.
De momento visitáronse dúas especies de cabalos mariños na costa vasca, Hippocampus hippocampus e H. ramulosus. Obsérvanse en augas pouco profundas e acumulacións de algas próximas á praia.
En canto ás tartarugas, en 2001, dez mozos procedentes de Florida, o Caribe e América Central apareceron na costa vasca. Entre eles destacan a tartaruga real e a tartaruga de coiro. Ainhize Uriarte lembrou que “o ano pasado, nas costas de Euskal Herria, apareceron unhas dez tartarugas caleras, aínda que non é habitual que aparecesen tantos individuos”. Co fin de preservar e protexer as tartarugas que se achegan ao Golfo de Bizkaia, os acuarios de San Sebastián e A Rochelle colaboran e, chegado o momento, sóltanas nas praias rurais. En canto á tartaruga de coiro, “é un animal de gran tamaño que se viu por última vez fai una década en Getaria e Ondarroa”.
A morena ( Muraena helena ), coñecida polos mergulladores, é tamén un peixe con forma de anguía. É un peixe depredador que caza de noite e descansa de día. Aínda que é una pesca especial paira os mergulladores, no Golfo de Bizkaia hai moi poucas e non se debería pescar.
Outra familia rechamante é a dos pinípedos ou as focas. Segundo datos de Ambar, o ano pasado, os pinípedos atopados na costa vasca atopáronse na costa guipuscoana. A foca gris, ( Halichoerus grypus ), a foca común ( Phoca vitulina ), a foca con capucha ( Cytophora cristata ) e a mortsa ( Odobenus rosmarus ) son os pinípedos que se achegan á nosa costa. A foca gris normalmente non habita no Golfo de Bizkaia, pero as correntes traen até aquí, sen forza e sen rumbo, aos individuos novos das colonias que habitan no sueste das illas británicas e no Finister de Bretaña.
Cetáceos, baleas de pico e baleas
Os cetáceos tamén son especies ameazadas como recursos pesqueiros. Dentro deste grupo destacan os golfiños que se exhiben na campaña do bonito. Nesta época, seguindo os grupos de sardiñas e chicharros, camiñan moi preto da costa. Segundo datos de AZTI, existe una poboación de golfiño común invernante na costa vasca, algúns dos cales foron observados no cabo Matxitxako. En total estímase que na costa vasca viven uns 100 golfiños comúns. O caso do golfiño mular, coñecido como Pakito, que habita na bahía da Concha, é doutro tipo, xa que está na lista de ameazados. Este golfiño aparece ao longo da costa europea, pero en lugares moi concretos.
Doutra banda, tamén se viron as baleas de pico. A especie máis representada é o cuvier bala de pico ( Ziphius cavirostris ). No verán do ano pasado, tres apareceron en Elantxobe, Barrika e Zumaia. Segundo Ambar, as tres eran femias e no estómago viuse que tiñan moito plástico. Por tanto, a pesar de que aínda é demasiado pronto paira dicir cal é o impacto da contaminación sobre estas especies, é evidente que a ensuciación do río ten consecuencias negativas.
A marsopa tamén deixou de ser común no noso litoral e considérase una especie ameazada. Este animal é o máis costeiro e por iso sofre directamente a contaminación. Antigamente era moi común no Golfo de Bizkaia, pero nos últimos 30 anos practicamente desapareceu da costa vasca. A non perda desta especie é una prioridade na Unión Europea.
Outra especie representativa en perigo de extinción é a balea austral ou a balea vasca. Este animal pescábase por última vez en Orio fai uns 100 anos. Actualmente a única poboación fixa desta especie reside na costa entre Canadá e EEUU. Estímase que este grupo non alcanza os 200 individuos e a súa taxa de reprodución é moi baixa. Adoitan flotar preto da costa e non se alteran pola proximidade dos pescadores, o que lles permite pescar con facilidade. Atópanse entre as especies mariñas máis ameazadas. As baleas máis común que atopamos na actualidade no Golfo de Bizkaia é o rorcual común que se achega bastante á costa. No ano 2001, una balea desta especie apareceu na praia de Castro Urdiales, e os expertos calculan que cada ano pasan decenas de cabalos comúns pola costa vasca.
Ambar, asociación paira a investigación e protección da fauna mariña
Aínda se sabe moi pouco dos cetáceos que habitan nas augas do Golfo de Bizkaia, e coa intención de cubrir este baleiro creouse en 1996 a asociación Ambar. Desde entón estanse estudando os cetáceos que habitan nas nosas augas costeiras e xa conseguiron resultados espectaculares.Actualmente a asociación conta cos seguintes proxectos: Rexistro e recompilación de información de mamíferos e tartarugas mariñas que desembarcan nas costas de Bizkaia e Gipuzkoa, observación de cetáceos do Golfo de Bizkaia tanto desde a terra como desde o ferry Bilbao-Portsmouth e análise do comportamento do golfiño mular Pakito ( Tursiops truncatus ), que habita na bahía donostiarra.
De momento, puideron identificar 23 especies de cetáceos, algunhas delas moi coñecidas paira todos, como o golfiño mular, o golfiño común, o golfiño piloto ou o rorcual común. Pero, ademais, viron outras especies pouco comúns, como Hiperoodon ampillatus, que habitan a grandes profundidades, ou Ziphius cavirostris (bala de pico), que observaron ao redor da fosa do Cap Breton. Recentemente iniciáronse observacións desde a costa e parece que é relativamente fácil ver desde a terra a grupos de golfiños prismáticos.
O comportamento do golfiño Pakito tamén se está estudando desde hai tempo. Desde a súa chegada seguíronlle e ten una historia bastante curiosa. Nun principio apareceu na zona de Igeldo, xunto con outros dous golfiños, un adulto e un cachorro. Tras dous meses na zona, os outros dous desapareceron e Pakito quedou só. Parece que o seu lugar preferido é a bahía, xa que leva catro anos residindo nela. Este ano os membros de Ambar teñen previsto realizar inmersións paira sacar fotos próximas ao animal e coñecer todas as súas características.
Todo o que até agora se soubo sobre os cetáceos do golfo é só a base de proxectos e traballos futuros. Aínda quedan moitas preguntas sen responder e Ambar pretende seguir investigando paira, polo menos, obter algunhas delas.
Paira máis información sobre desembárquelos de cetáceos: www.geocities.com/ambar112 e contactar con Ambar: jasper@euskalnet.net .
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia