O de casa non sempre é local
2009/09/01 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria
O Goberno español ha tomado a decisión de pechar a central de Santa María de Garo en 2013. Foi una decisión controvertida, pero o debate sobre o peche ou a continuación estaba acendida na sociedade desde hai tempo. A cuestión principal era, e é, a seguridade, así como razóns económicas e enerxéticas. Por exemplo, Nuclenor sinalou en máis dunha ocasión que a electricidade xerada por Garo é imprescindible paira satisfacer o noso consumo.
Con todo, os datos mostran o contrario. Segundo REE, a Rede Eléctrica de España, a central de Garo xerou o ano pasado o 1,36% da electricidade producida en España, concretamente 4.021 GWh. E ese mesmo ano, España exportou 11.221 GWh netos.
Con todo, este non é o único exemplo de que os datos e as opinións non coinciden, xa que ocorre o mesmo coas enerxías renovables. De feito, escoitamos que cada vez están máis estendidos, e é certo que aumentan ano tras ano, pero as principais fontes de electricidade que se xera e consome no País Vasco seguen sendo os combustibles fósiles e a enerxía nuclear.
A excepción é Navarra, polo que moitos o teñen como modelo. Así, hai dous anos, a prestixiosa revista científica Nature deu un artigo ao modelo produtivo navarro. O autor, Daemon Fairless, explica a evolución da produción eléctrica no territorio.
Fairless destacou que a principios da década dos 90 as únicas fontes de enerxía renovables eran as pequenas centrais hidroeléctricas dos arroios que descenden dos Pireneos, e que en apenas vinte anos o 60% da electricidade xerada en Navarra era procedente de fontes renovables. Segundo o artigo, a enerxía eólica foi a clave do cambio, explicando os beneficios económicos, ambientais e sociais deste cambio.
Modelo ao límite
A pesar de non ler o artigo, é evidente que en Navarra a enerxía eólica ha tido un desenvolvemento espectacular. Con todo, algúns expertos pon en dúbida a aplicabilidad do modelo navarro. Gorka Bo, profesor do Departamento de Electrónica e Telecomunicacións da UPV na Escola Técnica Superior de Enxeñaría de Bilbao, considera que "hai que ter en conta a estrutura da rede eléctrica".
De feito, Navarra non pode tomarse como referencia, xa que non é una illa eléctrica. A electricidade producida polos aeroxeradores de Navarra distribúese a nivel nacional. Se a rede limitásese a Navarra, a xeración eólica non podería ser tan grande.
A electricidade eólica ten un réxime especial paira favorecer a xeración eólica, que se integra na rede a medida que se produce. Con todo, a xeración eólica é variable e non é posible xestionar a electricidade nuclear, baseada en combustibles fósiles e tan facilmente como a hidroeléctrica paira satisfacer a demanda que se xera na rede en cada momento. Por iso, a electricidade eólica que pode captar a rede nun momento dado é limitada. Bo teno claro: "A produción de enerxía eólica en Navarra en todo o Estado requirirá profundas transformacións na topología e xestión da rede, de non ser así a rede non será estable".
Segundo os proxectos da Unión Europea, en 2020 a rede europea estará preparada para que o 30% da electricidade xerada proveña de fontes renovables. Na actualidade, o 40% da electricidade consumida en Navarra provén dos aeroxeradores, algo similar ocorre en Dinamarca. "En Dinamarca prodúcese moita enerxía eólica. Pero, que pasa? A rede danesa ten una interconectividad moi alta coa alemá e a dos países escandinavos".
Con todo, o catedrático de Enxeñaría Eléctrica da UPNA Blas Fermoso ten outra perspectiva. Na súa opinión, o problema da evacuación da electricidade xerada a través da rede está "resolto" en Navarra. Explica que recentemente se inaugurou una rede de 400 kilovoltios de dobre circuíto entre Castejón e Muruarte de Reta.
Segundo o Goberno de Navarra, isto permitirá aumentar nun 50% a potencia instalada nas renovables, sendo sobre todo eólica. Desta forma, espérase que a potencia instalada en 2016 sexa de 1.536 MW (fronte aos 1.088 MW actuais), pero paira iso deberán instalar máis liñas, estacións e transformadores de alta tensión. De momento, a rede inaugurada trasladarase até Vitoria-Gasteiz.
Sen máis aeroxeradores
En calquera caso, os expertos non creen que os aeroxeradores se expandan moito máis en Navarra. No propio artigo de Nature, o autor menciona que probablemente as centrais eólicas han chegado a saturación. E isto débese, por unha banda, ao seu impacto na paisaxe, a que a xente non aceptaría facilmente a construción de novas centrais e, doutra banda, a que os novos aeroxeradores son máis eficientes e, por tanto, a instalación de novos no lugar dos antigos podería aumentar a potencia instalada na enerxía eólica sen construír novas centrais.
Con todo, non son as únicas limitacións que ten o eólico paira a súa expansión, senón que hai outra máis importante. Tal e como indica Fermoso, a xeración baseada en combustibles fósiles é "imprescindible" paira garantir una suficiente estabilidade eléctrica. "Os aeroxeradores non xeran electricidade se non hai vento". O dato é que os aeroxeradores xeran entre un 15-20% da potencia instalada. "E ademais a creación non é constante".
Por exemplo, o 24 de novembro de 2008, ás 4:47 da madrugada, cubriuse o 43% da demanda en España mediante eólica, aos tres días, ás 16:22, tan só o 1,15%. É un exemplo extremo, pero mostra que a variabilidade da enerxía eólica é evidente.
Por iso, segundo Fermoso, son necesarias centrais básicas, e paira iso están as térmicas de Castejón. Así, Fermoso considera "adecuado" o modelo existente en Navarra. Iso si, na súa opinión, energéticamente "igual de adecuado pode ser garantir a enerxía eléctrica básica con centrais nucleares". Apostar por un ou outro é una decisión política. Francia, por exemplo, apostou pola nuclear e España por un modelo máis diversificado".
Existe un intercambio eléctrico entre ambos os estados, pero se nos fixamos no balance neto non é moi elevado. Isto non significa que sexan independentes: nas centrais térmicas quéimase gas, e o gas impórtase de Alxeria, Nixeria, Noruega, Trinidad e Tobago, Omandi e Qatar, entre outros.
Dependente de gas
Esta dependencia é aínda maior na CAPV. A xeración eléctrica está baseada en centrais térmicas e o achegue de renovables é moi inferior ao de Navarra, oito veces inferior ao das térmicas.
Gorka Bo cualifica de "preocupante" a aposta do Goberno Vasco pola xeración baseada no gas natural e denuncia con claridade o artigo que escribiu o ano pasado paira o observatorio Gaindegia. Este artigo, que constitúe una grave dependencia enerxética no País Vasco, sinala que si se cumpren os obxectivos do Goberno, na CAPV a potencia eléctrica das centrais térmicas de ciclo combinado podería alcanzar en breve o 65% do total, é dicir, basearase no gas importado.
Ademais do gas, a CAPV importa combustibles sólidos paira a xeración de electricidade. Así, segundo o informe Petróleo e Economía da Enerxía do Goberno Vasco, en 2006 o 65% dos combustibles sólidos comprados pola comunidade destináronse á xeración de electricidade.
Estes datos contrastan plenamente co desexo de ir diminuíndo a dependencia e cos obxectivos marcados polo propio Goberno paira 2010. De feito, recolleu no seu informe Estratexia enerxética Euskadi 2010 que ten como referencia una directiva europea. De acordo con esta directiva, paira o próximo ano, o 22% da electricidade consumida na Unión Europea debería ser obtida a partir de fontes renovables. A directiva tamén establece a participación que debería ter cada país: O español debería ser o 29,4% e o francés o 21%.
Paira lograr este obxectivo, os autores da estratexia Euskadi 2010 previron que a enerxía eólica será fundamental e que a potencia instalada paira ese ano será de 623,611 MW, tendo en conta os parques eólicos grandes, pequenos e aeroxeradores illados.
A diferenza entre as previsións e a realidade é evidente, tanto na achega de fontes renovables como na implantación de parques eólicos. Os últimos datos publicados datan de 2007, cando o 13% da electricidade era xerada por renovables, e a potencia instalada nos parques eólicos era de 145 MW. Ademais, en xuño deste ano o Parlamento solicitou ao Goberno a paralización de todos os plans de implantación de parques eólicos até chegar a un consenso institucional e social.
Así, a xeración eléctrica non creceu de acordo co planificado, nin sequera polo grao de contribución das renovables, nin polas necesidades: a demanda eléctrica en 2007 foi de 20.612 GWh, un 1,6% superior á do ano anterior, mentres que a xeración eléctrica ha diminuído un 10% até os 12.597 GWh (61% da demanda).
Nuclear na republica real
En Iparralde a dependencia enerxética tamén é moi alta. Os únicos xeradores de electricidade son unhas pequenas centrais hidroeléctricas e varias térmicas que queiman biomasa. Entre todos eles, non producen nin o 2% da electricidade consumida nos tres territorios (segundo datos de 2005 o 1,6% da consumida). O resto recólleno a través da rede francesa nos tres territorios, e case todo provén de centrais nucleares.
De feito, as centrais nucleares xeran algo máis das tres cuartas partes da electricidade producida en Francia (77%). Por detrás de Estados Unidos, é o segundo país do mundo que máis enerxía nuclear xera. E pretende seguir tendo potencia nuclear no futuro. Conta con 58 reactores de segunda xeración, cunha idade media de 22 anos e una previsión de bo funcionamento até os 40. Con todo, a partir do ano 2030 terán que empezar a construír novos reactores e xa se están discutindo como terán que ser.
Por tanto, á vista dos proxectos do goberno francés, non parece que a situación enerxética dos tres territorios do Norte vaia cambiar substancialmente, aínda que poden facelo, sobre todo pola recente explotación dos seus recursos (auga, biomasa e sol).
En Iparralde a situación é bastante extrema, pero en Euskal Herria existe una dependencia enerxética. Como sinala Bo, ademais, a dependencia non se limita unicamente aos recursos naturais, senón que "tamén é enorme en infraestruturas: o sur depende da rede española e o Norte da francesa".
Coa situación actual, conseguir electricidade pola nosa conta é un soño, pero Bo pensa que se pode facer algo: "reducir o consumo". A tendencia é a inversa.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
