Datos enerxía eólica

1998/07/01 Etxaide, Maider | Kortabarria Olabarria, Beñardo - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Ekologia
• Energia

• A Estratexia 3E2005 pretende elevar as enerxías renovables do 3,7% ao 6,3%.
• A Unión Europea desexaría que paira o ano 2010 as enerxías renovables alcanzasen o 12%.
• Os aeroxeradores necesitan un vento de 4 metros por segundo (14,4 quilómetros por hora), 16 metros por segundo (57,6 quilómetros por hora) paira alcanzar o valor nominal, e 25 metros por segundo (90 quilómetros por hora) paira traballar a potencia constante.
• Cada torre de sustentación ten 40, 45 ou 50 metros. Os brazos, uns 20 metros. Cada aeroxerador pode alcanzar entre 52 e 58 toneladas: a torre 28, 32 ó 36 toneladas; o xerador que se coloca sobre a torre 18 toneladas; e o rotor cos brazos 8,5 toneladas.
• As torres teñen un diámetro de 3 metros en planta e apóianse en apoios de formigón de 10 por 10 metros.
• Os aeroxeradores actuais son de 450-600 kW.
• A potencia instalada no mundo era de 6.097 MW a finais de 1996.
• Paira o ano 2000 queren ter instalados 220 MW en Navarra e 600 MW en 2010.
• Actualmente páganse uns custos de 150.000 pts por kW. Espérase alcanzar as 100.000 pesetas paira o ano 2010.
• Os aeroxeradores actuais de 500-600 kW serán en breve de 1.000 a 1.500.
• O vento predominante en Euskadi é o Norte/Sur. Os parques sitúanse en montes con orientación Este-Oeste, a unha distancia mínima de 800 metros.
• As serras paira a construción de parques deben ter una lonxitude mínima de 2 km. e una distancia entre o aeroxerador e o aeroxerador de 100 metros. En anchura a ocupación dos terreos é de 40 metros. Tamén se constrúe o camiño de servizo e mantemento da central eólica.
• Nas operacións de montaxe utilízanse guindastres paira levantar 50 toneladas, mentres que sobre a torre colócase o aeroxerador cos seus brazos, de 250 toneladas.
• No interior de cada torre de contención colócase un transformador paira elevar a media tensión (20.000 voltios) a forza de luz producida polo aeroxerador en baixa tensión (690 voltios). A partir de aí, o transporte entre aeroxeradores é de 20.000 voltios e esta enerxía transpórtase mediante cables subterráneos a un metro, colocando caixas de rexistro cada 30 metros. Na subestación a tensión da forza de luz aumenta de 20.000 a 220.000 voltios e mediante torres de alta tensión conéctase á rede eléctrica xeral.
• Actualmente o prezo por quilowatt hora de casa é de 15 pesetas. Iberdrola paga 10,5/11 pesetas o quilowatt> que compra. Segundo a súa localización, o gasto dun parque eólico é de 2/3 pesetas por hora.
• En condicións de alta produción, o xiro dos brazos do aeroxerador mantense a unha velocidade estable de 30 voltas por minuto, o que indica una velocidade lineal de 250 km/hora na punta dos brazos.
• Na elección dos lugares búscase que a velocidade media do vento sexa como mínimo de 6,3 m/s.
• Preténdese instalar en Elgea una potencia eléctrica instalada de 20 a 25 MW, entre 35 e 40 aeroxeradores (600 kW/unidade). Espérase una produción anual de 60.000.000 de quilowatts-hora, o 50% do consumo de Vitoria-Gasteiz. A construción ten un orzamento de 3.500-4.000 millóns.

Potencias de comparación

Central nuclear de Garoña	400.000 kW
Gran central nuclear	2.000.000 kW
Parque eólico de California	2.000.000 kW
Parque eólico de Dinamarca	400.000 kW

Potencial en Euskal Herria

Se se construísen 22 parques eólicos:
Álava	324 MW (72,3%)	687.668 MW anuais
Bizkaia	36,6 MW (8,2%)	81.664 MW anuais
Gipuzkoa	87,6 MW (19,5%)	177.731 MW anuais
Total	448,2 MW	8-10% consumo
46 parques eólicos:
Total	1.300 MW	22% do consumo

Potencial eólico no País Vasco

Centrais eólicas construídas

Erreniega (40 aeroxeradores en 4,5 quilómetros), Aritz/Leitza (32 aeroxeradores en 3,5 quilómetros), e Gerinda: San Martín de Unx (41 aeroxeradores a 4,5 quilómetros), Lerga (33 aeroxeradores a 4 quilómetros) e Leoz (41 aeroxeradores a 4,5 quilómetros).

Pendentes antes do ano 2000

As 4 centrais que compoñen a Serra de Izco e que compoñen a Beruete (29 aeroxeradores en 3 quilómetros), Pena Branca (23 MW, 36 aeroxeradores), Hiriberri (18 MW), Aitzkibel (18 MW), Alaitz e Etxague (54 MW, 82 aeroxeradores) e a Serra de Izco: Ibargoiti (23 MW, 35 aeroxeradores), Izko (33 MW, 35 aeroxeradores), Aibar (24 MW, 35 aeroxeradores) e Salajones (25 MW, 33 aeroxeradores).

Outros autorizados

Andía (32 aeroxeradores en 4 quilómetros), Belate (73 aeroxeradores en 9 quilómetros), A Negra (88 aeroxeradores en 11 quilómetros), Goñi (31 aeroxeradores en 3,5 quilómetros), Undiano (14 aeroxeradores en 1,5 quilómetros), Iruñarri (30 aeroxeradores en 3,5 quilómetros), Codés (59 aeroxeradores en 7 quilómetros), Soripi

Proxectos

Cabezo Mouro (39 aeroxeradores en 5 quilómetros), Plana da Bandeira (14 aeroxeradores en 2 quilómetros), Plana de Alfarillo (31 aeroxeradores en 4 quilómetros) e Loma Negra (10 aeroxeradores en 1,5 quilómetros).

Posibles

Bianditz (41 en 6,1 quilómetros), Oiz (24 en 4,2 quilómetros), Ganekogorta (15 en 1,8 quilómetros), Ordunte (133 en 15,9 quilómetros), Irukurutzeta (25 en 4 quilómetros), Gazume (14 en 8 quilómetros)