“Porque somos capaces de facelo, hai que facelo? Eu creo que non”
2025/07/04 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

É difícil que se repita o sucedido a Unai García López.On Zientzia estivo no concurso de curtos. O concurso, organizado por Elhuyar e o DIPC, enmárcase dentro do programa de televisión Teknopolis e ten como obxectivo a produción e difusión de curtametraxes e orixinais sobre ciencia e tecnoloxía dirixidos ao gran público.
Pois ben, hai cinco anos, García, xunto con outros amigos, presentou ao concurso o vídeo Deepfake: o futuro, e gañaron o premio ao mellor vídeo divulgativo. Con todo, na mesma categoría tamén foron premiados outro traballo, polo que foron premiados ex aequo. Este ano, pola súa banda, presentouse en solitario e fíxose co primeiro premio, o vídeo Etorkizuna gaur. E, unha vez máis, ex aequo.
A García tamén lle pareceu incrible o que ocorreu, e cualificouno dunha curiosidade. Hai outra coincidencia, pero isto non é tan sorprendente: as dúas obras refírense á intelixencia artificial. De feito, en 2020 xa se observaba que as ferramentas de intelixencia artificial terían un desenvolvemento rápido e darían grandes oportunidades. García, que por aquel entón cursaba o bacharelato, deuse conta de que as posibilidades tamén supoñen un risco e, xunto aos seus amigos, fixo un vídeo sobre unha fraude en profundidade. Presentáronse ao concurso e gañaron.
“A realización do vídeo de competición permitiume unir as miñas dúas afeccións: a técnica e a creativa. De feito, interésame a intelixencia artificial como ferramenta, porque a creatividade ten máis forza en min que a paixón pola tecnoloxía”, explica García. Mostra diso é o camiño que se está dando na música: “Aquí, en Andoain, estudei a guitarra durante dez anos na Escola de Música. Deixei a carreira universitaria ao empezar, porque me quedaba curta, e seguín á miña costa, tanto para min como para os demais; por exemplo, para o meu equipo, Nunk”.
O camiño para traballar a creatividade
Di que viu que viña o “boom” da intelixencia artificial e decidiu dedicar os seus estudos a iso, pensando que lle serviría para desenvolver a súa creatividade. “Non son un alumno modelo”, recoñeceu, “pero estudei con satisfacción. De feito, a través da intelixencia artificial podes facer o que tes na cabeza. Agora, no traballo de fin de grao, quero desenvolver unha ferramenta que facilite o proceso de produción musical”. Logo ve tamén a posibilidade de lanzar ese desenvolvemento como produto.
Pero, como hai cinco anos, os riscos van á vez que as oportunidades, e iso explicouno claramente no último vídeo que gañou o concurso OnZientzia. Cualificou de “fascinación tecnolóxica” o exceso de apetito provocado pola intelixencia artificial e advertiu de que os danos poden ser superiores aos beneficios debido a un mal uso.
“A miúdo ponse o exemplo do coitelo: pódese utilizar como bo para o dano. No caso destes aparellos, pola súa enorme capacidade, o dano que poden causar é tamén moi grande. Con todo, non é só pola capacidade”, reflexionou. “Desenvolvéronse moi rápido e a sociedade non tivo tempo de reflexionar”.
Na súa opinión, a tecnoloxía deunos unha gran capacidade: “Calquera usuario é capaz de facer calquera cousa. Pero por ser capaces, debemos facelo? Eu creo que non: pódese facer, pero non se debería facer. A verdade é que cando falo deste tema, falo moito máis do social que do tecnolóxico”. O vídeo gañador tamén o fixo.
Ao terminar o grao, sabe que vai ter traballo no mundo da intelixencia artificial, pero, de momento, prefire centrarse na música e os medios audiovisuais, aínda que é consciente de que é moito máis difícil sobrevivir. Así, está a piques de cursar un máster de animación online na Universidade dA Rioxa. “Igual podo facer algo unindo as dúas partes para saír adiante”, dixo. Ten formación e ganas, e mira ao futuro con esperanza.

Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia