Éxito doce na procura da amargura

2001/04/17 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

• Medikuntza

En 1944, os químicos estadounidenses Robert Woodward e William Doering case conseguiron sintetizar quinina, pero non eran capaces de controlar o aspecto da molécula e obtiñan una mestura de diversas variantes da quinina. Os átomos da molécula da quinina poden ter una configuración esquerda ou dereita e atopar una combinación directa entre ambas as variantes é o que dificulta a súa síntese.

O parásito da malaria dentro das células.

Agora, segundo o publicado na web da revista Nature, os investigadores da Universidade de Columbia conseguiron una quinina sintética. Con todo, na actualidade a importancia deste resultado non é igual á que no seu día podería ter, xa que a partir da década dos 40 apareceron outros medicamentos como a cloroquinina. Ademais, a quinina non cura a malaria, o seu efecto é parar o crecemento do parásito da malaria Plasmodium falcifarum.

Con todo, desde 1960 o parásito P. falcifarum mostrou a súa resistencia á cloroquina nalgunhas zonas, onde se renovou o uso da quinina. En consecuencia, a obtención da quinina sintética pode ser o primeiro paso cara a variables máis eficientes. Por tanto, parece que haberá avances na loita contra a malaria.