Kartean lanzouse a cen
MIKEL NAZABAL; Spirit Racing Team: Empezamos polo máis pequeno. Este é Aritz Murua
É de Abaltzisketa, e a súa carta e categoría cadete. Por baixo hai outra categoría, o kart-a é exactamente igual, a única diferenza está no motor: isto é de dous tempos, como o resto, no karting o catro tempos apenas se usan, e ten 85 cc, o alevín ten 64 cc.
NAGORE REMENTERIA; Elhuyar: Que características xerais ten?
M. N. Neste nivel, a función do kart-a é ensinar e adquirir hábitos correctos á hora de conducir, para traballalos mellor nos seguintes niveis. A primeira característica é que non ten freo nas rodas dianteiras. Isto significa que debe frear correctamente, si a voante xira un pouco cara á dereita ou cara á esquerda, o sobre afástase por detrás. Ademais, é automático, é dicir, non ten marchas, o arranque é eléctrico, e o resto de características son as mesmas que noutras categorías: non ten suspensión...
N. R. Son coches duros, non é así?
M. N. Si, en canto a pista toca un piano un sénteo deseguido nas súas mans. Neste sentido é moi técnica.
N. R. Os seguintes naipes son un pouco maiores?
M. N. En todos os niveis seguintes o chasis é o mesmo, tanto en junior como en senior. A carta de Juniror é automática de 125 cc... Unha das súas particularidades é que ten un freo na perna e outro na man. Na perna tes o freo traseiro e na man o dianteiro, con este recurso podes elixir a curva en curva para a distribución dos freos: canto queres facer detrás e canto diante. Pasariamos por aquí ás categorías con marchas. A panca está na man dereita e o embrague na esquerda. Só se utiliza para saír da aula. Ten máis potencia: 50 cabalos. A relación peso potencia é moi boa.
N. R.:Que peso ten?
M. N. Aproximadamente 80-90 quilos. O condutor debe pescar 175 quilos de peso, segundo o regulamento da Policía Foral.
N. R. E para chegar a ese peso engadídeslle o peso ou o chumbo?
M. N. Neste caso non, pero aquí temos outros karts. Mikel Mostajo, de Donostia, é o condutor do equipo. Como vedes é bastante delgado e para chegar a 175 quilos hai que porlle uns ferros de chumbo. Outra diferenza é o sistema de refrigación entre o pequeno e o grande: o pequeno é seco, o aire canalízase a través destas láminas, e o máis grande faise con auga e contrólase cun radiador.
N. R. A que velocidade pode chegar un aparello como leste?
M. N. De feito, non tentamos buscar a alta velocidade punta. Preparamos a carta coa curva para que a curva sexa o máis rápida posible. Os circuítos de karting teñen poucas rectas e moitas curvas. Só si preparámolo para coller velocidade, podería superar facilmente os 200 km/h. Pero non ten sentido para reverenciar.
Sobre a carta hai colocado un sistema que se chama logger. Dannos datos, por exemplo, dos tempos de Mikel na última carreira, que foron as revolucións máximas, as velocidades máximas, a temperatura máxima e a volta máis rápida 7. Todo iso compleméntase cun sistema GPS que nos proporciona velocidades e aceleracións laterais e lonxitudinais na parte dianteira. Con todo iso representamos gráficamente os circuítos no computador. Aí vemos onde temos os erros. Fixen dúas voltas: o vermello é rápido e o negro é unha volta que fixo sete centésimas máis. Observamos as diferenzas e no circuíto obsérvase que unha curva se encaixou máis nunha das voltas, cun pequeno cambio no percorrido. No vídeo vemos o que realmente ocorreu: si o sobre vaise, si houbo algún erro na condución...
N. R. Entón, o obxectivo é facer todas as curvas igual e perfecta?
M. N. Tentámolo na medida do posible. E buscar melloras unha e outra vez: buscar melloras, traballar, buscar melloras, traballar... Non ten límites. Trátase de gañar e coa maior diferenza posible.
Este apoio é o máis importante para min, máis que o casco.
N. R. Nas costelas!
M. N. Si. Teña en conta que aquí non temos suspensións. Si fixésemolo nuns karts desa competencia, 20 voltas a lume de biqueira e sen protección de costelas, ao día seguinte te levantarías da cama! Entón a primeira protección era de costelas. Mono, colar... Os cascos están especialmente deseñados para o karting, están limitados de peso (son nenos e teñen unha forza de pescozo limitada) e deixan ver os lados, xa que o coche non ten espello. O equipo de protección do condutor é: botas, mono, protección de costelas, luvas e casco.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian
