De cerca: Xabier Esgote
Ola son Xabier Esgote. Son un estaleiro e son responsable do centro de cultura marítima Ondartxo de Pasaia.
O meu traballo céntrase na recuperación dos barcos de Euskal Herria. E para iso, o que facemos é analizar como foron os barcos de outrora, e en función diso construímos o barco, con diferentes obxectivos. Por unha banda, para coñecer como eran os barcos de outrora, e por outro, porque teñen valor patrimonial e para dar a coñecer que foi Euskal Herria no mar.
De pequeno tendía a ir ao porto de San Sebastián, tanto á pesca como ao baño. Cando era pequeno había moitos barcos de madeira que son nosos, que conservaron as características do País Vasco. Pero ao mesmo tempo fun testemuña da decadencia destes barcos. E aos 18 anos decateime de que había escolas para aprender ese oficio, e entón decidín aprender iso. Non sei por que, sempre foi unha afección, e a cousa é que fixen da afección un oficio.
Fai 20 anos que estudei construción naval para converterme en carpinteiro de barcos. E tiven moi lonxe esta oportunidade, en Estados Unidos, na escola naval do museo marítimo do estado de Maine. E xunto co oficio ou a profesión, de súpeto, tiven a oportunidade de coñecer unha nova forma de xestionar e coidar o patrimonio marítimo.
A miña intención era recuperar ese patrimonio vivo coñecido en Estados Unidos, que se recupera coa participación da sociedade, en Euskal Herria, facer aquí o mesmo que se aprendeu en Estados Unidos.
O noso traballo serve para coñecer o pasado marítimo do País Vasco. Enténdese perfectamente a necesidade de preservar a arquitectura terrestre. E quizá se esqueceu da arquitectura marítima, esa tipoloxía marítima creada polos nosos antepasados e que se foi desenvolvendo ao longo dos séculos. O mar sempre nos quedou máis lonxe, os barcos tamén foron construídos con madeira, polo que sobreviviron pouco, quédannos moi poucas pistas. Por tanto, niso radica a importancia do noso traballo, en recuperar ese pasado, esa tecnoloxía mariña esquecida.
Eu diría que o noso traballo está bastante valorado na sociedade. Nós sempre estamos predispostos a traballar diante da xente, tanto cando construímos barcos como cando nos imos ao mar. Convidamos á xente, damos charlas e, de media, vemos que hai un interese cada vez maior na sociedade. O
peor da miña profesión é que cando non dispós de suficiente axuda, o traballo para conseguir os teus obxectivos sempre sobe e como se basea na paixón, a maior parte do meu tempo libre, vacacións, etc. dedícase ao meu traballo.
Ten moitas vantaxes. Por unha banda, deume a oportunidade de coñecer a xente moi interesante, investigadores de alto nivel, arqueólogos... e a través deles tiven a oportunidade de aprender moito. E, doutra banda, cando constrúes por primeira vez un barco que hai tempo desapareceu, utilizando a tecnoloxía da época, iso para min é moi rico. Por outra banda, a nosa tendencia é a de utilizar os barcos que construímos no mar. E, por tanto, no proceso de construción temos a oportunidade de soñar co mar, e pensamos de antemán as características do barco no mar, como vai navegar... o mar permíteche aclarar esas incógnitas e iso é moi satisfactorio.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian
Teknopolis
