Enxeñaría inversa
Presentación: Na
enxeñaría en xeral, os procesos de traballo teñen unha orde lóxica: despois de pensar conceptualmente, estas ideas desenvólvense virtualmente no computador e, por último, prodúcese o produto. En enxeñaría inversa, o camiño avánzase cara atrás, é dicir, un obxecto ou peza que existe fisicamente transfórmase en virtual. Iso é o que fai o Laboratorio de Deseño de Produtos da Universidade do País Vasco. Este Laboratorio está situado na Escola de Enxeñaría de Bilbao.
ENXEÑARÍA INVERSA
O 80% das pezas que se utilizan na industria non están en formato CAD de computador. A enxeñaría inversa pódese utilizar cando non hai modelo dixital ou si quérese mellorar. Esta técnica tamén é de gran utilidade para a recuperación de máquinas e ferramentas que non teñen plano.
No Laboratorio de Deseño de Produtos da Universidade do País Vasco teñen un escáner láser punteiro, é dicir, un aparello que le os datos das imaxes. En todo o Estado español só hai 5 destas características, das cales 3 están en Euskal Herria.
CORTE: Existen no mundo escáneres de maior precisión, pero con grandes limitacións de uso, xa que non admiten movementos e a fase de escaneado láser é moi inestable: non admite cambios de temperatura.
O Escáner de Laboratorio de Deseño de Produtos é móbil, é dicir, pode escanear calquera peza en calquera posición, xa que se pode mover manualmente. Tamén pode escanear obxectos de gran tamaño por partes.
CORTE: Tamén habemos escaneado un coche, primeiro facendo un escáner xeral e despois, para obter máis precisión, escanear as partes individualmente e unilas por software, obtéñense bos resultados.
O escáner utiliza tecnoloxía láser para dixitalizar a superficie do obxecto. Antes de empezar a utilizar o escáner, identifícanse a cor e a textura da pel do obxecto que se quere converter en virtual.
Para que o escáner poida ver as formas, engádense referencias ao obxecto que se quere dixitalizar, co que se fixa un sistema de referencia ao obxecto.
O raio láser móvese pola superficie do obxecto e o escáner le as coordenadas dos puntos da superficie. É capaz de ler 18.000 puntos por segundo, polo que en poucos minutos pode escanear toda a superficie do obxecto. Mentres se termina de escanear, o conxunto de puntos que se completou móstrase na pantalla do computador, que se denomina nube de puntos.
O escáner procesa os puntos recibidos e forma unha nube de puntos. Desta forma, pódense modificar a precisión da nube de puntos e outras características, eliminando os ruídos ou datos innecesarios que adoita presentar a nube de puntos orixinal.
CORTE: Con este escáner, canto máis longa sexa a fase de escaneo, mellor é a información recibida, xa que o escáner é capaz de interpolar datos. Noutros aparellos, con todo, xérase máis información por escaneo, pero os resultados non son mellores, xa que se xera demasiada información e tamén se produce ruído.
Para traballar con esta nube de puntos obtida, utilizan o software Geomagic, desenvolvido pola Universidade Laval de Quebec. Este software corrixe os buracos e os erros que pode conter a nube de puntos. Tamén permite a transformación e mellora do modelo: pódense corrixir os defectos que contén o obxecto orixinal ou se poden engadir novos compoñentes, entre outros.
Cando o modelo está listo, expórtase ao formato CAD. Unha vez que se garante que o deseño é correcto, envíase a peza á produción en enxeñaría. Pero entre o deseño e a produción hai un paso intermedio, a creación de prototipos. Os prototipos serven para garantir que o deseño non teña defectos.
A máquina de prototipado lixeiro de laboratorio realiza prototipos de plástico. A máquina xera a peza por capas. A base é un arquivo de formato CAD obtido previamente e imprímese en tres dimensións até conseguir o prototipo. Desta maneira pódense construír pezas de xeometrías complexas que non se poden facer con métodos normais.
CORTE: Á fin e ao cabo, pódese dicir que o escáner fai un traballo parecido ao que fai unha impresora: vanse acumulando capas delgadas de plástico sobre unha base en lugar de tirar tinta sobre o papel.
Seguindo este proceso, no Laboratorio deseñáronse produtos de moi diversas áreas, como táboas de surf. Tamén teñen nas súas mans varios proxectos de próteses dentais e mandibulares. Esperan que o uso da enxeñaría inversa vaia en aumento na aviación e a automoción, así como en medicamento, belas artes e arqueoloxía.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian
