Mellora de sensores de fibra óptica

2002/10/14 Atxotegi Alegria, Uhaina - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Ingeniaritza
• Telekomunikazioak

A tese presentada por Silvia Abad Valtier na Universidade Pública de Navarra presenta una técnica de abaratamento e mellora de sensores de fibra óptica mediante redes compartidas. O mesmo enxeñeiro obtivo o premio Epson Ibérica por este traballo.

O proxecto fin de carreira de Silvia Abad virou ao redor da multiplexación de sensores de fibra óptica e continuou estudando o mesmo tema na mesma universidade. Durante o tres anos da súa tese visitou outros centros, principalmente Estados Unidos e Portugal. En concreto, desde Agosto, traballa na empresa Multiwave Networks Portugal do Porto (Portugal) na investigación e desenvolvemento de compoñentes e sistemas avanzados de comunicacións ópticas.

Vantaxes do sensor de fibra óptica

Un sensor é una ferramenta paira medir un determinado parámetro, como a temperatura ou a humidade. En resumo, o sensor de fibra óptica é una ferramenta que utiliza compoñentes de fibra óptica en lugar de electrónicos paira a medición.

As características que caracterizan a ambos os sensores (fibra óptica e electrónica) teñen que ver co seu tamaño e peso; os de fibra óptica son máis pequenos e lixeiros. Ademais, os dispositivos de fibra óptica non sofren interferencias electromagnéticas.

Precisamente por estas razóns, o sensor de fibra óptica ten máis vantaxes que o electrónico. Os sensores de fibra óptica poden e utilízanse en enxeñaría civil. Introdúcense en pontes e presas e proporcionan parámetros de medición da estrutura interna. Ademais, este tipo de sensores son de gran utilidade paira zonas perigosas como oleodutos, gasodutos, centrais nucleares ou centrais xeradoras de potencia eléctrica. Nestas zonas, o uso de sensores electrónicos pode ocasionar grandes problemas debido ao risco de faíscas. Por iso, colócanse sensores de fibra óptica, xa que estes aparellos non utilizan ningún sistema eléctrico no propio dispositivo e a electrónica de control e procesado atópanse afastados do sensor.

Repartir a parte máis cara do proceso

Os sensores de fibra óptica son máis caros que os eléctricos, polo que a través de una rede de sensores está a investigarse como unir a información de todos estes dispositivos nun mesmo espazo. A verdade é que o sensor non é caro, senón elementos asociados a el: fontes de luz, detectores e toda a electrónica de control. Por iso, a investigación de Silvia Abad trata de buscar a multiplexación, é dicir, como distribuír esta cara do proceso para que o uso de moitos sensores de fibra óptica sexa máis económico.

De feito, Silvia Abad cre que a pesar de que na última década os sensores de fibra óptica tiveron un gran desenvolvemento, impediu que os seus custos se estendan moito no mercado. Para que esta tecnoloxía sexa economicamente competitiva, é necesario que moitos sensores de baixo custo potencial utilicen o mesmo equipamento terminal caro.

Así, a enxeñaría de telecomunicacións Silvia Abad presenta na súa investigación varias redes de sensores fotónicos con multiplexación a lonxitude de onda. O obxectivo destas redes é soportar un gran número de sensores que atopen solucións aos límites dalgúns parámetros (diafonía entre sensores, perdas de potencia na estrutura distribuidora e degradación da calidade dos sinais detectados).

Silvia Abad traballou en redes activas e pasivas como sistemas láser e redes de referencia de potencia. Una técnica que presenta no seu traballo utilizouse paira reducir os efectos do son de amplificación en redes activas.