Segunda advertencia científica á humanidade: estamos a pór en perigo o futuro

2017/11/13 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria

• Ekologia
• Energia
• Energia berriztagarriak
• Ingurumena

Fai 25 anos, a organización estadounidense UCS (Unión de Científicos Responsables) e máis de 1.500 científicos independentes, entre eles os Premios Nobel, publicaron o manifesto “A advertencia dos científicos do mundo á humanidade”.

No manifesto os científicos mostraron a súa preocupación polos danos ao medio ambiente e reivindicaron a necesidade de cambiar a conduta. Entre elas solicitouse a estabilización da poboación, a redución das emisións de gases de efecto invernadoiro, a non utilización de combustibles fósiles, a paralización da deforestación e a recuperación da perda de biodiversidade.

Agora, un equipo internacional de científicos decidiu facer una “segunda advertencia” e conseguiron un respaldo aínda maior ao asinar máis de 15.000 científicos de todo o mundo. O documento mostra o seu descontento polo empeoramento da tendencia en moitos aspectos: o aumento das emisións de gases de efecto invernadoiro, a destrución de bosques paira a obtención de terras agrícolas, a perda de numerosas especies, o aumento da poboación nun 35%, a mortalidade dos océanos, a diminución da auga potable nun 26%, etc.

No outro lado da moeda tamén destacaron os logros: diminución de sustancias que danan a capa de ozono, desenvolvemento de fontes de enerxía renovables, diminución da fecundidade nalgunhas zonas e ligada á educación das mozas, e mesmo a deforestación noutras zonas.

Demanda individual e política

Con todo, estes cambios non foron suficientes paira frear o perigo da catástrofe. Por tanto, e coa esperanza de que os políticos respondan as presións, fan un chamamento a científicos, medios de comunicación e cidadanía para que obriguen aos gobernos a tomar medidas.

Piden tamén aos individuos que actúen con responsabilidade, sobre todo que non teñan máis de dous fillos e que diminúan o consumo de combustibles fósiles, carne e outros recursos.

A nivel político, pola súa banda, demandan a ampliación das zonas protexidas, a restauración dos ecosistemas, a prevención do malgasto de alimentos, o fomento da educación, a análise do sistema económico tendo en conta a súa incidencia ambiental, o cambio de dieta paira reducir o consumo de carne e a adopción de medidas paira frear o crecemento da poboación. E todo iso coa advertencia de que hai que facelo canto antes e que en breve será “demasiado tarde”.