Nenos zurdos
1989/12/01 Agirre, Jabier - Medikua eta OEEko kidea | Lasarte, Jabier Iturria: Elhuyar aldizkaria
O tema da esquerda sempre foi un problema de interese xeral. As persoas de esquerdas, por suposto, sufrírono ou o sentiron especialmente porque nalgunha delas foi fonte de moitos problemas (maiores ou menores), sobre todo cando esta tendencia foi reprimida na infancia, cando se obrigaba ao neno a usar a man dereita, a escribir e noutras actividades da súa vida infantil (comer, usar o coitelo, etc.). ).
Información histórica e cultural
As esquerdas existiron en todas as épocas, e os estudos realizados nos instrumentos de pedra da era dos Neolitos demostran que naqueles tempos o número de esquerdas e dereita era bastante igual.
Posteriormente, a invención e uso das armas provocou una división do traballo entre ambas as mans. Por iso, una man era utilizada paira o ataque (dereita) e outra paira a defensa da contorna cardíaca do peito (esquerda).
A proporción de esquerdas é variable na poboación xeral segundo idades. Por exemplo, na investigación realizada na Universidade de Winipeg en Canadá.
A esquerda máis famosa pode ser Leonardo dá Vinci. Todo o que escribiu fíxoo coa man esquerda, co nome de escritura espello. Outros personaxes ilustres foron as esquerdas: Michel Angelo, Goethe, Nietzsche, Holbein, Beethoven, Schuman, ...
Ao longo da historia, nas tradicións dos pobos, xa existe una lateralización social relacionada coa saída e entrada do sol.
- En Roma, e en Atenas, a dereita era a máis honrada e o invitado principal sempre se puña á dereita do mestre.
- O mesmo paira os xudeus. Paira eles, mentres a dereita de Talmud (no seu libro sacro) expresa a prema, a esquerda é a man da xustiza e a precisión.
- Algo parecido paira os cristiáns: Á dereita do Pai de Deus Xesucristo hai sedente e o bo ladrón sempre foi o crucificado á dereita de Xesucristo.
- Con todo, en China (aínda que a maior parte da xente tamén sexa dereita), tradicionalmente honran á esquerda tanto como á dereita, e os seus heroes principais son uns destros e outros destros.
Na linguaxe común (polo menos en castelán, francés e inglés, en eúscaro non é tan evidente), a dereita indica BEN, CORRECTO, ADECUADO. A esquerda, con todo, é sinónimo de torpe, de certa torpeza, de pouca habilidade.
Lateralidad
É una asimetría funcional que se manifesta en mans, pés, ollos e outros órganos dobres. En que se expresa? Predomina una determinada diferenza, mesmo en actividades dirixidas.
Ser esquerdas non é una malo costume, senón algo xa biológicamente predeterminado.
A lateralidad dunha persoa aparece na asimetría corporal e facial. Por exemplo, a lateralidad manual dereita vai a miúdo acompañada da lateralidad dos pés e dos ollos, estando na base de todo a lateralidad esquerda do cerebro.
O hemisferio esquerdo do cerebro chega a imporse na maioría das persoas, o que fai que estas persoas sexan dereitas. Á esquerda, ao contrario, predomina o hemisferio dereito. Este dominio dun hemisferio no outro é hereditario e transmítese dentro da familia. Ao seu favor están as conclusións das investigacións realizadas nos xemelgos unibitelinos e bibitelinos. Pero, doutra banda, o feito de ser esquerda tamén aparece como una variable persoal e individual.
Existe ademais una lateralidad manual adquirida debida a alteracións encefálicas durante o parto ou nunha encefalitis. Nestas persoas poderanse ver outros signos neurológicos e este tipo de esquerdas foi o responsable e culpable de toda a “mala fama” da esquerda.
No crecemento do feto xa se observou o inicio do maior volume do hemisferio esquerdo cerebral. A asimetría cerebral obsérvase xa na semana 29 do embarazo.
A lateralidad manual ten diferentes niveis, polo que o nivel esquerdo é diferente: desde a case mera esquerda (que apenas lles serve para nada a dereita) até a que usan as dúas mans do outro extremo.
O desenvolvemento da linguaxe vai case paralelo á lateralidad.
O ser humano ten até o sétimo mes dous centros de linguaxe POSIBLES, e a partir de agora a lateralización da dereita (especialmente a da man) supón un maior desenvolvemento da parte esquerda do cerebro, mentres que o centro da dereita queda como “durmido” (se as circunstancias esixíseno, en gran parte recupérase e reforzaría).
O dominio funcional dunha man vese a principios do 2º ano.
Un atraso na adquisición da linguaxe pode indicar que houbo un atraso na adquisición da lateralidad: este atraso supón un aumento da cintura, a partir da linguaxe.
As relacións que poden ter a esquerda e a tartamudez sempre foron obxecto de debate, pero hoxe en día non hai ningunha consecuencia. Ao parecer, non só ser esquerda, senón ser a esquerda da confirmación (ou a lateralidad aínda non definida) sería a causa das diferentes alteracións da linguaxe (segundo SOVÁK).
As formas de educación primitivas obrigatorias, que obrigaban ás tendencias propias (neste caso as do uso da esquerda), e os impulsos nerviosos procedentes de ambos os hemisferios a bailar e a competir entre si, podían producir alteracións na linguaxe, a escritura e a habilidade manual. Hoxe en día, ao respectarse esta tendencia natural do neno a usar a súa man dereita, reduciuse a frecuencia destes erros e as sensacións de inferioridade e complexidade que se producían á vez.
Cando aparece o problema? Paira os primeiros actos da súa vida (xogos, comidas, etc.) cando o neno empeza a coller cousas e ten máis importancia paira escribir ou debuxar cando o neno está obrigado a usar una das dúas mans (antes na escola comezaba con 5-7 anos, pero agora bastante antes no parvulario).
Valoración do neno
- Ver familiares coas ruínas do neno (a ver si hai esquerda ou non)
- Realizar una adecuada investigación neurológica do neno. Normalmente por extensión (h.d.) difusión) e balance (dg) hai una asimetría do movemento de randeeiras, entre o corpo superior, a cabeza e os pés. Nas persoas á dereita hai hiperextensividad cara á esquerda e o movemento de lixos cara á esquerda (sobre todo nos pés) está aumentado. O mesmo ocorre, pero ao revés, na esquerda. Estúdanse movementos especiais nas extremidades (por exemplo, nas extremidades superiores) ou CONTROL MOTOR (pídese ao neno que toque a punta nasal co dedo índice).
- Hai que facer probas no parvulario. Hai probas de test especiais paira medir a lateralidad de mans, pés, orellas e ollos. Normalmente, o rexeitamento de man vai acompañado dun desinterese visual.
Antes de diagnosticar hai que deixar ao neno con total liberdade, pola súa conta, observándoo e estudándoo en detalle. Cando se diagnosticou a súa condición de esquerdas, hai que fomentar, potenciar e reforzar esa lateralidad, como xa se indicou anteriormente, xa que a reeducación que se realiza á man dereita provocará alteracións na lectura, a linguaxe, a escritura e a habilidade manual.
Paira escribir, haberá que ensinarlle as actitudes ou posturas máis beneficiosas paira el.
O seu lateralidad, una vez consolidada, é conveniente adestrar tanto a dereitas como a esquerdas na súa “mala” man.
Hai algúns nenos que tenden á esquerda dereita (ao ambidextrismo), pero parece demostrado que non é una situación ideal, nin moito menos. Parece que con esta educación poden xurdir problemas na linguaxe, a escritura e a lectura.
As esquerdas poden actuar en case todas as profesións ou oficios, sempre que teñan capacidade paira iso. No entanto, os usuarios de máquinas deseñadas e adaptadas paira a dereita deberán ter especial coidado e coidado.
Wegener atopou máis esquerda entre os alumnos das clases superiores, pero tamén entre os alumnos atrasados, que podían ser tratados como normalmente desenvolvidos.
En canto á taquigrafía, na actualidade existe una taquigrafía especial paira a esquerda, que se escribe de dereita a esquerda (utilizando a man esquerda).
Inseguridade entre esquerda e dereita
1. constancia mediante o test do REI.
Na imaxe hai que tachar todos os círculos situados á dereita de liñas curtas e bastante verticais.
Número de círculos correctamente tachados na primeira sesión e despois na segunda. (1 minuto por círculo)
2. Test de PIAGET.
O que realiza o test está sentado fronte ao neno na mesma mesa e pregúntalle:
- “Dime, cal é a túa man dereita?”
- “A túa man esquerda. Agora estade atentos!”...
- “A miña man dereita, nerea, cal é?”
- E da miña esquerda?”
Agora cruz as mans sobre a mesa, como feixes na escola. Moi ben. Porei diante de ti tres obxectos (cousas): o tinteiro, as chaves, o reloxo (a uns 15 cm). Agora tamén tes que responder ás miñas preguntas canto antes sen mover os brazos nin as mans.
- “O tinteiro está á dereita ou á esquerda das chaves? Responde como antes, desde o teu lado”
- “Está o tinteiro á dereita ou á esquerda do reloxo?”
- “As chaves están á dereita ou á esquerda do tinteiro?”
Se responde o centro”, obrígase ao neno a responder á dereita ou á esquerda.
- “As chaves están á dereita ou á esquerda do reloxo?”
- “Ben. Agora, está o reloxo á dereita ou á esquerda das chaves?”
- “O reloxo está á dereita ou á esquerda do tinteiro?”
Probas de tendencia ao desprazamento
* Probas KRAEMER
- Deixamos caer ao chan algo que virará ou virará e veremos que man utilízase paira levantar ao neno.
- O neno debe traer un libro que ten ao seu lado.
- Clasificar as letras mesturadas. A ver se o fai coas dúas mans e cal é o máis rápido ou o máis hábil.
- Debe quitar a tapa dunha caixa bastante forte.
- Abrir as xanelas ou portas e despois volver pechalas.
- Pediráselle que borra a lousa.
- Escribir e subliñar o seu propio nome.
- Cortar un cadrado ou un círculo debuxado.
- Acender un poxpolo.
- Sacar punta a un lapis.
- Coller auga nunha billa e tirala a outro recipiente. Ou regar as flores ou encher un chorro de auga.
- Tirarse una pelota.
- Dar una caixa de ferramentas aos mozos, especialmente para que utilicen o martelo. Dar bonecos ás mozas. Ponos, quitalos, que os peiteen.
- Cal é a máis bonita das dúas imaxes (esquerda, dereita)?
- Colocar na cadea as perlas ou bolitas de cor dun fío de plástico co modelo diante.
Una vez realizadas estas probas, mídese a tendencia ao desprazamento:
0 = nada 1 = moi débil 2 = débil 3 = nivel medio 4 = forte (forte) 5 = moi forte (moi forte)
Hai que ter en conta que hai novas esquerdas que queren dicir que son moi hábiles coa man dereita, ou que simulan facelo (sobre todo cando coñecen o alcance e o significado do seu estudo). Por iso hai que utilizar diferentes tests. Prestar atención ao neno e preguntar aos pais se afacerse a usar a man dereita custoulle moito (moito tempo ou esforzo).
Tenacidade visual
1 Comprobación
- O neno mira a través dun embude que lle cobre os dous ollos. A posición do embude indica ao examinador cal é o ollo que utiliza o neno paira vela.
- O neno mira polo estreito buraco do embude. Observa libremente, libremente, con que ollos mira.
- A través dun pequeno buraco (ou dunha fechadura) chámaselle ao neno paira observalo. A ver que ollos utiliza.
Se todos estes traballos realízanse co mesmo ollo, non é necesario ningún outro estudo. Se non fóra así, despois de una pequena distracción, convén repetilo xunto con outras probas.
2 Test de pato/coello PERRETA
Este test é adecuado paira os máis pequenos (e non moi claro). Pregunta do examinador: “que animal é iso?”, mirando a uns 60 cm.
Respostas: Pato: dereita (dereita) Coello: esquerda (esquerda de ollos) Os medianos ven a dous animais
3 PROBLEMÁTICA DE RUÍDO
Cabe destacar o número de esquerdas que se atoparon en pacientes con estrabismo (pero posteriormente volveron a ser certas).
O estrabismo, por tanto, é una sinal de alarma paira o pedagogo cando hai erros na linguaxe, a lectura e a ortografía.
Convén envialo ao oculista.
Pesimismo dos pés
A continuación daranse as probas máis utilizadas. Segundo Kramer:
- Dar o salto sobre un pé.
- Dar una patada (o máis lonxe posible) a unha pelota ou un balón e deterse despois.
- Cantar una canción ou lararla mentres leva o compás co pé.
- Marcar co pé o ritmo dunha melodía ou melodía.
- Levantar uns metros máis aló empuxando una caixa de poxpolos co pé.
- Patinar.
- Camiñar cara adiante cos ollos recubertos (as pernas máis fortes, ou a principal prolonga máis o paso e a distancias relativamente grandes fórmase una curva).
- Salto de lonxitude (por encima dunha canle ou unha devasa).
- Salto de altura (salto sobre una corda). A ver de que lado obtense a carreira a velocidade.
- Descender dun salto.
- Debuxar co pé un círculo ou un cadrado.
- Subir sobre unha cadeira.
Lateralidad da lingua
Emil Froschels, un investigador de investigación en Nova York, descobre en máis de 400 persoas: O 70% faio polo mesmo lado no que predomina o seu lateralidad manual ao clicar a lingua e máis facilmente.
Lateralidad auditiva
A ver cal é o oído principal, de que lado predomina.
Pódese realizar a proba de SOVÁK. Sobre unha mesa colócase un reloxo que funciona, xunto con outras cousas e todo se cobre cun pano, no que a persoa ten que buscar o reloxo a través do oído. O oído principal é o que se achega á tea.
É recomendable repetir esta proba.
O oído principal, case o 50% das persoas, atópase na parte oposta á man principal, segundo datos de Sovák.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia