Falsos diamantes

2001/05/17 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

• Materialak
• Kimika

O diamante sintético realízase de forma comercial combinando altas presións, precipitación de vapor químico e procesos de shock-onda. Pero ao ser un método moi caro, de cando en cando faise. A pesar de que ultimamente apareceron outros métodos, como a activación plasmática, precursores exóticos ou mesturas explosivas, os resultados non foron moi satisfactorios, xa que están limitados a pequenos volumes ou capas finas.

Estrutura de diamantes.

Con todo, o diamante de matogueira obtida polo método químico inventado por investigadores da Universidade Drexel de Filadelfia e a Universidade de Illinois presenta características mecánicas esperanzadoras. Paira iso extraen silicio do carburo de silicio, combinando gas con cloro e temperaturas de 1.000 C. Esta temperatura non é moi alta e ademais non se utilizan presións elevadas. Grazas ao hidróxeno presente na mestura de gases, o carburo de silicio convértese en carbono alotrópico con estrutura de diamantes. O tamaño medio do cristal oscila entre 5-10 nm. A reacción cinética lineal cambia a calquera profundidade, polo que a mostra de carburo de silicio convértese nun material completo con estrutura de diamantes. Ademais, o novo material obtido é poroso e ten capacidade paira conducir electricidade.

As capas nanocristalinas de carbono con estrutura de diamante poden ser moi utilizadas na industria, por exemplo paira a fabricación de cubertas moi duras paira zapatos de freo.