Ramón Nuñez, director da Casa das Ciencias da Coruña

Beñar Kortabarria Olabarria,

---

---

EU ES FR

EN CA GA

---

Partekatu

Na Coruña hai tres centros dedicados á ciencia, non son demasiados?

Os edificios atópanse en tres lugares da cidade, condicionados pola historia da cidade. A Casa das Ciencias é un palacio situado no centro dun pequeno parque, que pola súa xeometría non podía crecer. Isto ten as súas vantaxes ao enriquecer os barrios e crear novas infraestruturas. Paira poder visualizar correctamente cada un dos museos necesítanse máis de dúas horas, polo que é imprescindible descansar antes de ver un e ver o outro. A dispersión dos edificios pode contribuír a iso. Por outra banda, respondendo á súa pregunta, o crecemento non veu de capricho, senón que na Coruña a demanda aumentou nun momento dado.

Solicitude en cifras?

Na Casa das Ciencias recibimos cada ano 150.000 visitantes, en Domus somos máis de 200.000 e no acuario chegamos a 500.000.

Tedes golfiños?

Non, non damos especial importancia á realización de shows; valoramos máis a educación e a conciencia ambiental. Con todo, o acuario pode resultar espectacular, entre outras cousas porque contamos cunha sala subacuática con subacuático, a máis grande de Europa, onde se pode sentir a mesma sensación de estar nun submarino.

Cal crees que debe ser o papel deste tipo de edificios?

Creo que os principais son dous: por unha banda, traballar a motivación e por outro, ofrecer a imaxe. Os museos de ciencias deben, en primeiro lugar, vender a imaxe positiva da ciencia, de modo que a xente asocie a palabra ciencia con recordos e situacións agradables. A palabra ciencia relaciónase moitas veces con ameazas, ou coa experiencia escolar, era una ciencia incomprensible, difícil, absurda moitas veces, como me din moitos amigos que veñen ao museo, "Ouve Montxo, se eu era neno houbese cousas así, nunca optaría polos estudos de letras". Creo que iso é una das funcións deste tipo de centros, pór a ciencia no seu lugar. Moitas veces dise que a ciencia non é boa e que o progreso e o desenvolvemento non son bos, parece que as cousas se están inventando e a xente arrepíntese. E iso non é así, deberiamos sentirnos orgullosos, porque a ciencia fixo posible que o ser humano estea onde está: temos una vida máis longa, menos nenos morren, menos fame no mundo grazas á ciencia, chegar a unha poboación de 6.000.000 de persoas era só un soño, en definitiva, temos que conseguir que a xente mire a ciencia doutra maneira, que a aprecie máis.