Superficie oceánica da época do Pangea no Mediterráneo
Superficie oceánica da época do Pangea no Mediterráneo
A superficie oceánica máis antiga do mundo atópase no Mediterráneo, entre Chipre, Creta e Exipto, e pode roldar os 340 millóns de anos, segundo un recente traballo publicado na revista Nature Geoscience.
A superficie oceánica renóvase constantemente, formando dorsais e desaparecendo en zonas de subducción. Desta forma alcánzase un máximo de 200 millóns de anos. A excepción atopárona na conca mediterránea de Herodotus. Paira calcular a idade da súa superficie analizáronse os datos geo-magnéticos. Cando nos dorsais oceánicos extráese e arrefría o magma que orixinará a nova superficie, os minerais oriéntanse en función do campo magnético terrestre. E como ao longo do tempo cambia a dirección do campo magnético, queda un mapa do tempo no fondo dos océanos. Coa lectura deste mapa calcúlase que a superficie da Conca de Herodotus pode ter entre 315-365 anos. Os investigadores suxeriron que este anaco de superficie podería formar parte do mar Tetis da época do supercontinente de Pangea.
Buletina
Bidali zure helbide elektronikoa eta jaso asteroko buletina zure sarrera-ontzian