Novo compoñente paira protección solar
2006/10/08 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia
Tanto en Gran Bretaña como en Euskal Herria, a maioría dos casos de cancro son de pel. E a radiación solar é a principal causa do cancro de pel. Por iso, non é de estrañar que os investigadores se esforcen en mellorar as cremas solares.
Elementos protectores
As cremas convencionais conteñen compoñentes paira protexerse dos raios ultravioleta que emite o sol. Son antirradiantes UVA e UVB e poden ser de dous tipos, físicos ou químicos. Os primeiros reflicten a radiación e os outros a transforman paira facela inocua.
Ademais, as cremas protectoras conteñen ingredientes que favorecen a pel como a vitamina E. Esta vitamina é antioxidante e capta os radicais libres que se forman nas células por efecto da radiación. Desta forma evítase que os radicais libres dánense.
Tamén conteñen compoñentes hidratantes. O ácido hialurónico, a glicerina e outros axentes recollen a auga da atmosfera e introdúcena nas células, mentres que outros aceites evitan a perda de humidade. Por último, a maioría das cremas inclúen preservantes e aromas.
Clave, deshierro
Nesta ocasión, os investigadores da Universidade Bath quixeron ir un paso máis aló. Conscientes de que as células da pel segregan ferro libre debido á acción dos raios do sol, trataron de conseguir a sustancia adecuada paira eliminalo. Os resultados finais indican que van por bo camiño.
O ferro libre agrava os síntomas da queimadura —inflamación e dor— e é ademais perigoso porque axuda a crear radicais libres. Os radicais libres, pola súa banda, provocan alteracións no ADN celular, co consecuente risco de cancro.
Paira reducir este risco, e de paso paira aliviar os síntomas da queimadura, os investigadores buscaron una molécula paira eliminar o ferro libre. Esta molécula debía ser capaz de obter ferro libre, de maneira que o ferro non podería intervir nas reaccións.
Doutra banda, tiveron moi en conta que é prexudicial que as moléculas que se unen ao ferro permanezan na pel durante longos períodos de tempo, xa que tamén conteñen ferro intracelular. Pero as células necesitan este mineral paira cumprir as súas funcións, por exemplo, os glóbulos vermellos necesitan ferro paira transportar osíxeno.
Por tanto, a molécula a atopar polos investigadores debía ser capaz de neutralizar o ferro libre e, ao mesmo tempo, non interferir nas funcións da célula. Tras tres anos de investigación, desenvolvéronse dous prototipos aptos paira a súa comercialización.
Nos prototipos, as moléculas que se unen ao ferro están atrapadas dentro de una estrutura. Só se liberan cando a dose de raios ultravioleta é elevada. Isto evita o risco de dano celular. Así mesmo, os prototipos son máis eficientes que as cremas solares convencionais e a protección dura máis tempo.
De momento, os prototipos foron probados en culturas de células cutáneas tridimensionales e esperan que estean preparados paira ser probados nas persoas en dúas ou tres anos. Si supéranse todas as probas, estarán dispoñibles no mercado antes de que transcorra o tempo. De todos os xeitos, e a crema, que barata, eficiente e doce sombra!
Publicado en 7K.
