}

Obstruyendo células cancerosas

2005/12/01 Andonegi Beristain, Garazi - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa Iturria: Elhuyar aldizkaria

Difusión do coñecemento
Outros
A nova molécula debe imitar a molécula natural paira unila ao núcleo activo da célula cancerígena.
F. cossio

Nos vasos sanguíneos, a circulación de células cancerosas é a miúdo causa de metástasis. Estas células cancerosas contaminan células sas e a enfermidade esténdese a todo o corpo. Este é o maior perigo do cancro, a metástasis. Paira evitalo, un equipo de investigación da Facultade de Química de San Sebastián analiza as relacións entre estas células.

Estudan as proteínas que interveñen nestas relacións intercelulares. Estas proteínas permiten a conexión entre células cancerosas e células sas. Existen diferentes tipos de proteínas, nas que os investigadores seleccionan aquelas que teñen un único foco activo. Se esta zona bloquéase, a célula cancerosa non será capaz de unirse a unha célula sa a través desta proteína. Desta forma dificúltase polo menos esta vía de extensión.

A primeira tarefa é por tanto estudar a estrutura destas proteínas seleccionadas. Paira iso utilizan ordenadores, xa que as proteínas son moléculas xigantes. Una vez coñecida esta estrutura e coñecidas as características do lugar activo, procédese a deseñar una nova molécula que bloquee o lugar activo.

Escondidos na pequeñez

A nova molécula debe ter unhas características moi especiais. Por unha banda, o importante é o tamaño, para que o noso sistema inmunitario non o detecte ten que ser moi pequeno. De feito, se a molécula sintetizada fóra relativamente grande, o sistema inmunitario reaccionaría contra ela até a súa eliminación.

Por outra banda, esta nova molécula deberá imitar as características da propia molécula que se une a este núcleo activo.

Deséñanse novas moléculas con estas características, é dicir, deséñase una familia molecular. E logo, por suposto, sintetízanse. Hai que ter en conta que antes ninguén produciu estas moléculas nin están na natureza, polo que ninguén sabe si serán estables.

O último paso é analizar se as moléculas sintetizadas cumpren realmente a súa función.

Bloquear e morrer

En primeiro lugar realízanse sesións in vitro. Analízase se as moléculas únense ao núcleo activo da proteína e son capaces de eliminala. Se a célula cancerosa non é capaz de contaxiar outra célula, suicidar. Ademais, ao deseñarse un conxunto de moléculas similares, é necesario comprobar cal delas obtén os mellores resultados, é dicir, cal é o máis activo.

A molécula máis activa nas sesións in vitro debe demostrar que é a máis activa nas sesións in vivo e en moitas ocasións os resultados varían. É posible que algunha outra molécula da familia obteña mellores resultados, polo que é moi importante realizar estas sesións.

Una vez finalizados os estudos pódese tomar a decisión de mellorar a molécula ou, cando os resultados sexan moi satisfactorios, iniciaranse os pasos paira convertela nun medicamento. Con todo, este non é o traballo dos químicos, que se centran na formación de moléculas contra outra proteína de cancro.

Título do proxecto
Deseño e síntese de novas moléculas contra o cancro.
Obxectivo
Bloqueo de proteínas relacionadas coa metástasis mediante moléculas pequenas.
Director
Fernando Cossío.
Equipo de traballo
A. Arrieta, B. Lecea, A. Ponte, M. Ayerbe, E. Aldaba, E. Vara, D. Otegi, E. San Sebastián.
Departamento
Química Orgánica I.
Facultade
Facultade de Química de San Sebastián.
Financiamento
UPV-EHU, Goberno Vasco, Ministerio de Educación e Ciencia, Dominion Pharmake, Ltd.
Obstruyendo células cancerosas
01/12/2005 | Andonegi Beristain, Garazi | Elhuyar Zientzia Komunikazioa
Andonegi Beristain, Garazi
Servizos
215
2005
Descrición
038
Universidades; Bioquímica; Medicamento