Museo do Mar de Biarritz
1997/07/01 Urkizu, Urtzi Iturria: Elhuyar aldizkaria
O mundo da oceanografía pódese dicir bastante novo, o XIX. Os científicos comezaron a investigar os océanos e o fondo dos océanos na segunda metade do século XX. De 1864 a 1896 o marqués Folin traballou intensamente en oceanografía por toda Europa, sendo un dos pioneiros neste campo. En 1883, o marqués Folin colaborou na fundación da Biarritz Association e na inauguración pronunciou as seguintes palabras: “É necesario que Biarritz recoñeza esta situación particular, creando un espazo de aprendizaxe no que persoas cheguen de todo o mundo”. Desta idea naceu o Museo do Mar e máis tarde o Centro de Estudos e Investigacións Científicas.
Pasaron varios anos até a construción do museo en agosto de 1933. As coleccións foron chegando aos poucos e finalmente, baixo a dirección de Paul Arné, estendeuse oficialmente o 7 de xullo de 1935. Foi considerada polos arquitectos da época como una construción moi moderna, con salas de exposicións bastante innovadoras.
Restaurando o museo
Na década dos 80 descubriuse a obsolescencia dalgúns tramos construtivos. Segundo os estudos técnicos, era necesario renovar as exposicións. As obras iniciáronse en outubro de 1991, tras a aprobación dun laborioso proxecto de restauración. Tras oito meses, o novo museo abriuse no verán de 1992, mantendo en todo caso o espírito inicial.
Coa renovación melloráronse as salas, aplicando as técnicas actuais paira o goce dos visitantes: acondicionadores de aire, sistemas anti-vapor en cristais de acuario, mellora do illamento fónico, etc. Buscaron o equilibrio entre o espírito do edificio antigo e as presentacións museológicas actuais.
Coa renovación do Museo tamén se fixaron claramente os obxectivos a cumprir por este espazo: búscase que os visitantes gocen comprendendo, descubrindo e aprendendo, primeiro coa visita, coidando a visión estética da visita e a través das ilustracións (fotografías, imaxes, maquetas e obxectos); segundo, mediante xogos, con sistemas audiovisuais interactivos, espazos de descanso e o bar L´Atalaia de face ao mar; e, en terceiro lugar, estar en contacto coa vida cristiá dun organismo vivo.
Golfo de Bizkaia en tres plantas
A duración da visita adoita variar entre hora e media e tres horas e así o fixemos nós. Comezamos pola sala principal dos novos acuarios da planta baixa. Trátase dun lugar idóneo paira coñecer a fauna e flora do golfo de Bizkaia, que permite coñecer a diversidade submarina, ofrecendo formas, decoracións e visións diferentes. A decoración interior de cada acuario, grande ou pequeno, é de gran calidade e autenticidade grazas ao uso de pedras naturais. Todo iso co fin de que o visitante senta realmente o ambiente submarino. Nesta planta baixa pódese ver o molde da peculiar tartaruga Carey.
É excepcional o acuario de foca ou foca situado entre a segunda planta e a terraza. Trátase dun acuario de 150 m3 de volume que se limpa mensualmente e que se enche con 150 mil litros máis de auga. Só neste acuario utilízase o cloro paira evitar a formación de algas microscópicas nocivas. Mediante un sistema especial contrólase o cloro para que os animais estean cómodos e non teñan problemas de saúde. Está prohibido levar cans ao museo, xa que poden contaxiar ás focas a grave enfermidade de Carré.
Na primeira planta pódense ver diferentes salas, convenientemente ilustradas, con especial atención ao submarinismo, a pesca e a oceanografía. Na sala Folin, por exemplo, ofrécesenos información explicativa sobre a historia e evolución da oceanografía. Analízase a pesca da balea na sala contigua, explicando outras técnicas de pesca. Nesta planta, con todo, os esqueletos e moldes de cetáceos son os que máis chaman a atención (o fósil do celacanto é obrigatorio).
Nas escaleiras que conducen á segunda planta vese colgada a escultura da tartaruga laud. Esta coñecida tartaruga foi capturada na illa de Oleron en 1936 e tardaron cinco días en levala a Biarritz. Colocouse nunha gran cuba, pero só sobreviviu dous días.
Catro exposicións temporais ao ano
Na sala Arné da segunda planta instálanse exposicións temporais, cada una delas cunha duración mínima de tres meses. Normalmente tres deste catro son científicos e o cuarto é artístico.
Así mesmo, trátase dunha única exposición realizada polo propio museo (hai que ter en conta que paira preparar una obra deste tipo necesítanse uns cinco meses); as outras tres tráense de fóra. Todos eles están relacionados co mar e deben ser de pequeno volume paira poder trasladarse dun museo a outro. As exposicións sobre a auga doce e as illas dos Kergüelen da Antártida xa están montadas e exponse obras do artista navarro Goiko, e a última exposición do ano analizará a influencia da astronomía no mar e na terra seca.
Doutra banda, na mesma planta atópase a sala audiovisual de Atalaia. Os obxectos e as táboas permítennos saber máis sobre xeoloxía, meteorología e océanos. Una das primeiras táboas de surf da historia atópase nunha vitrina: Esta vella táboa pesa 22 quilos! Os nosos ollos, con todo, probablemente dirixiranse ás focas, xa que mediante un cristal grande podemos ver a estes mamíferos no subsolo con total tranquilidade. Máis dun visitante sorprenderase por fin ao ver o fermento das quenllas (por detrás dun cristal, claro).
As focas mencionadas anteriormente pódense ver na terraza superior saíndo da auga. Existe a posibilidade de descansar de face ao mar no bar tranquilo de á beira, así como adquirir algún detalle ou recordo na tenda. Non se pode terminar a visita sen pasar pola galería ornitolóxica. Preséntanse as aves que se poden ver en Euskal Herria a través da colección de 270 especies disecadas. Tamén hai una presentación orixinal paira os máis pequenos e tamén paira os máis maiores: Posibilidade de escoitar cancións de 40 aves na sala pequena.
Sen esquecer a investigación
O Centro de Investigación e Estudos de Biarritz (CERS), relacionado co Museo, foi fundado en 1956 e desde entón realizou importantes traballos cos seguintes laboratorios:
- Laboratorio do Instituto da Pesca (ISTPM)
- Laboratorio do Instituto de Investigación Agraria (INRA)
- Laboratorio de Análise da auga (CEDER)
- Laboratorio de plancto e microfauna (LAPHY)
- Instituto de Siderurgia (IRSID)
- Instituto do Medio Ambiente Acuático (IMA)
- Laboratorio do Museo Nacional de París.
Científicos locais traballan tamén con outros acuarios públicos de diferentes países, intercambiando información e experiencias.
Neste momento está a investigarse a costa desde a praia de Port-vieux até a roca da vírgen, sobre todo a fauna autóctona. Cabe destacar a riqueza faunística desta zona, con numerosas rocas e profundos ocos. Pero algunhas especies de peixes van desaparecendo aos poucos. Paira levar a cabo esta investigación, os científicos puxéronse en contacto con pescadores de San Juan de Luz, entre outros.
Mirando ao futuro
En total hai vinte persoas que traballan no museo, pero delas os científicos, que se dedican á investigación, son Laurent Soulier e M. Son Harambillet. Á hora de preguntarnos sobre os proxectos de futuro, Laurent Soulier mostrounos o seu desexo de traballar:
“Por unha banda, gustaríanos crear un centro pedagóxico, xa que supón un importante paso adiante. Doutra banda, a colaboración con persoas dedicadas á astronomía e a pesca submarina é moi positiva; tamén temos intención de desenvolver proxectos científicos coa Universidade de Baiona; tamén colaboraremos co Acuarium de San Sebastián; e estamos a traballar na elaboración dunha guía en diferentes idiomas paira achegar máis información”.
O museo do Mar de Biarritz é, por tanto, moderno e atractivo. O dato máis significativo é o número de visitantes: Si nos primeiros anos producíanse entre 30.000 e 50.000 visitantes ao ano, na década dos 50 pasaron a superar os 100.000 visitantes, mentres que a partir de 1972 mantivéronse durante algúns anos en 170.000 persoas. As obras realizáronse no outono de 1991 e para entón o museo foi visitado por 6,7 millóns de persoas. A renovación supuxo un aumento do número de visitantes e en 1996 foron 270.000 persoas no Museo do Mar. O éxito deste belo museo é evidente.
O museo está aberto todos os días do ano excepto a segunda semana de xaneiro. HORARIO No verán cambia de horario. Teléfonos: Fax: |
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
