}

O norte de Marte conxélase máis rápido

2002/03/21 Lasa Iglesias, Aitziber - STEAM Hezkuntza arloko arduraduna

Mark Richardson, do California Institute of Technology en Pasadena, e o Geophysical Fluíde Dynamics Laboratory in Princeton, John Wilson, de Nova Jersey, simularon por computador a circulación atmosférica en Marte e descubriron que o aire do hemisferio sur móvese máis rápido. Este aire é rico en dióxido de carbono, polo que é máis lixeiro que o da Terra.

Nas súas simulacións puideron comprobar que si non se ten en conta a diferenza de altura da superficie de Marte, a circulación do aire cambia radicalmente, xa que o Polo sur de Marte atópase a seis quilómetros por encima do Polo norte. Paira entendelo mellor é preciso saber que a alta montaña do Tíbet está a catro quilómetros de altura media sobre o nivel do mar.

Segundo os investigadores, esta diferenza de altura é a principal causa deste desequilibrio na circulación do aire. Este desequilibrio provoca, en xeral, o transporte de vapor de auga do sur ao norte, derivado do xeo que se derrite no verán en cada hemisferio.

A excentricidade da órbita de Marte en torno ao Sol tamén podía influír nesta asimetría da circulación atmosférica, pero nas simulacións realizadas por Richardson e Wilson observouse que este parámetro deu valores diferentes e non houbo grandes diferenzas. A excentricidade da órbita fixa a distancia mínima de Marte ao Sol.

Do mesmo xeito que na Terra, o gas da atmosfera de Marte quéntase no ecuador e ascende por convección, arrefríase ao chegar aos polos e volve caer cara ao ecuador. Como consecuencia deste efecto, en ambos
os hemisferios prodúcese un remolino en forma de gingil: As células de Hadley.

As células Hadley transportan vapor de auga e po da superficie do planeta. Nos simulacros obsérvase que a célula Hadley do sur de Marte desprázase máis rápido e abandona o ecuador, desprazando así o vapor de auga e o po cara ao norte.

Polo sur de Marte

En 1990 observouse que o polo norte
e o polo sur de Marte non son iguais. O xeo norte é moi escarpado e está cheo de buracos, ademais dunha distribución moi homoxénea. No sur, pola súa banda, o xeo adopta formas singulares e raras provocadas pola erosión.

Este descubrimento permite predicir o xeo que se formará nos polos. O po e o xeo acumularanse de forma alternativa formando capas, pero segundo calcularon Richardson e Wilson, acumularanse máis rapidamente no norte. Con todo, aínda vemos a Marte demasiado lonxe paira poder comprobar todo o anunciado. Ademais, a composición do xeo en Marte non está nada clara, é dicir, canto é auga e canto é dióxido de carbono. Espérase que dos datos que vai enviar a nave espacial Mars Odyssey aclárese todo iso.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia