Cassini a piques de chegar a Saturno
2004/06/28 Agirre Ruiz de Arkaute, Aitziber - Elhuyar Zientzia
Pero a sonda xa está a piques de chegar a Saturno. Iso si, alí non poderá aterrar como en Marte. Terá que quedar na órbita do planeta, xa que Saturno é una xigantesca bóla de hidróxeno e helio. Segundo o astrofísico Agustín Sanchez-Lavega "Se una nave espacial aterrase en Saturno, produciríase un completo desmenuzamiento inmediato, como ocorreu en Galileo Júpiter. A presión é enorme. Nada pode aterrar nestes mundos de gas, nestes mundos xeados."
A sonda Cassini, aínda que sexa desde a órbita, deberá resolver os misterios máis grandes de Saturno. Por exemplo, por que ten eses aneis brillantes. Ou como son os 31 satélites que están a virar. Xa se puxo de manifesto e enviou varias fotos: a última, do satélite Lúa Negra.
Pero, sobre todo, analizará a lúa avermellada chamada Titan. Tras seis meses nas proximidades de Saturno, a sonda liberará ao robot Huygens, que si se aterrará na superficie de Titán, cuxa cortiza é sólida. Esperan atopar na atmosfera de Titán condiciones químicas similares ás existentes antes da vida na Terra. Agustín Sanchez-Lavega destaca o atractivo da misión: "Na superficie de Titán parece haber charcas, lagoas ou, máis aínda, océanos constituídos por hidrocarburos líquidos. Imaxínache o espectacular que sería atopar lagos de petróleo! Moitas veces tomámonos o pelo: si as compañías petrolíferas soubéseno, gustaríalles empezar a explotar a lúa de Saturno!"
Agora os científicos están preocupados por onde vai caer o robot Huygens. E é que si caese nun mar de hidrocarburos non saben canto duraría o robot sen estragalo.
A misión Cassini ten outro obxectivo: Estudo da meteorología de Saturno. Neste planeta hai tormentas espectaculares e fortes ventos como os que aparecen nas imaxes: ventos de 1.800 quilómetros por hora, moito máis fortes que en calquera furacán da Terra. Agustín Sanchez-Lavega e o seu equipo investigan isto desde a Escola Superior de Enxeñaría de Bilbao. "É moi interesante investigar a dinámica atmosférica de Saturno. No chan, a calor do Sol provoca os movementos do vento, da atmosfera. É dicir, o Sol ilumina o noso planeta e a Terra absorbe as radiacións solares. Quenta a atmosfera e o planeta ao virar pon en movemento a atmosfera. Ese é, en definitiva, o vento. Con todo, ao estar tan lonxe do Sol, chega moi pouca radiación: Só unha porcentaxe de quen chega á Terra. Entón, como é posible que un planeta tan frío, con 180 graos baixo cero na superficie, teña ventos de 1.800 quilómetros por hora?"
Agustín Sanchez-Lavega leva 10 anos estudando a evolución das nubes de Saturno. Na súa opinión, coñecer a meteorología de Saturno axudaranos a descubrir a terrestre. De momento, na Terra podemos predicir un tempo máximo de 5 días. "Cando queremos probar un exemplo da atmosfera do noso planeta, debemos facelo na Terra. Con todo, a meteorología pode ser estudada en función da validez destes modelos noutros planetas. Nos laboratorios non podemos facer una esfera na que o gas flúa, é imposible. Por tanto, os laboratorios máis adecuados son outros planetas do sistema solar."
Estes investigadores esperan os datos enviados por Cassini e Huygens. Polo momento, as sondas deberán conformarse con chegar correctamente, xa que moitas veces é a maior dificultade das misións espaciais.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia