}

Cidades, nocivas paira a saúde mental

2011/08/01 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia

Hai anos que os epidemiólogos descubriron que os habitantes das cidades tiñan un maior risco de padecer enfermidades mentais que os dos pobos. Esta afirmación baseábase en datos estatísticos, polo que os científicos doutras áreas non lle daban moita credibilidade. Agora, con todo, os neurólogos demostraron que os epidemiólogos estaban correctos grazas a técnicas que demostran a actividade do cerebro.

A investigación levouse a cabo na Universidade de Heilderberg (Alemaña). Previamente, estes métodos foron utilizados paira investigar a relación entre certos xenes e o risco de padecer enfermidades mentais. Con todo, co seu estudo actual, han visto que a medida do lugar de residencia inflúe máis que os xenes en enfermidades mentais como a esquizofrenia.

Os habitantes das cidades teñen maior risco de padecer enfermidades mentais que os pobos. Na imaxe, Bilbao. (Foto: Google lemaps)

Uno de cada cen habitantes ten esquizofrenia e ten una gran influencia na sociedade. Os científicos identificaron aproximadamente una ducia de xenes asociados á esquizofrenia, pero ningún deles ten una relación moi elevada: o xene máis relacionado só aumenta un 20% o risco de esquizofrenia. Pola contra, a esquizofrenia é dúas veces máis frecuente entre a poboación que nos núcleos rurais. E canto máis grande é a cidade, máis habitual é.

Á vista diso, os investigadores de Heilderberg analizan a influencia da medida do lugar de residencia no cerebro. Así, mediante resonancia magnética, 32 estudantes alemáns voluntarios analizaron os seus cerebros. O voluntariado vivía en tres medidas de “cidades de máis de cen mil habitantes, pobos de máis de dez mil habitantes e núcleos rurais”, e no experimento querían ver como reaccionaban ante unha situación de tensión.

Ver resultados do experimento

Paira iso, fixéronlles realizar una serie de exercicios matemáticos, á vez que lles fixeron escoitar mensaxes pesimistas paira provocar a tensión. Por exemplo, dicíanlles que estaban peor que a media e que tentaban facelo mellor, que o experimento era moi caro. Medindo os parámetros fisiológicos dos alumnos (frecuencia cardíaca, tensión arterial e concentración de hormonas da tensión), afirmaron que as mensaxes eran realmente efectivos na produción da tensión.

Posteriormente, analizáronse as imaxes obtidas a través da resonancia magnética e déronse conta da diferenza entre a poboación e a rural. Nesta situación actívase una zona non activa nos rurais nos cerebros dos cidadáns: a amígdala. A amígdala, entre outras cousas, mide o risco social e actívase desproporcionadamente en persoas con problemas de ansiedade.

Ademais, a activación doutro espazo é moito máis evidente nos cidadáns que nos rurais. Trátase dunha zona denominada cortiza pantanosa, que axuda á regulación da amígdala e procesa emociónelas pesimistas. Este espazo conecta coa esquizofrenia, entre outras cousas.

Paira confirmar os resultados, volveuse a realizar o experimento con outros voluntarios e a incorporación de sinais ópticos (os voluntarios tiñan a posibilidade de ver aos investigadores en fronte). Na actividade do cerebro, una vez máis, existía una clara diferenza entre os cidadáns e os rurais.

Por tanto, os investigadores conclúen que a medida do lugar de residencia condiciona a resposta á tensión. Así, vivir nas cidades aumenta o risco de enfermidades mentais, xa que a resposta á tensión social no cerebro é menos adecuada que si vivimos en zonas rurais.

O estudo serviu paira demostrar o que dicían os epidemiólogos, pero os investigadores esperan que sexa útil paira o futuro, xa que teñen a esperanza de que contribúa a deseñar cidades máis saudables.

Publicado no Anexo GAUR8.

Gai honi buruzko eduki gehiago

Elhuyarrek garatutako teknologia