Tratamento paira mellorar a incorporación de enxertos óseos vos

2002/09/19 Atxotegi Alegria, Uhaina - Elhuyar Zientziaren Komunikazioa

• Medikuntza

Na súa tese, defendida polo médico Javier González na Universidade Pública de Navarra, a aplicación de ondas de choque a enxertos óseos vos a coellos aumenta drasticamente a vascularización. O estudo destaca que os enxertos óseos vos son máis fáciles de incorporar mediante a aplicación de ondas de choque. Até o momento este tratamento só se utilizou en cálculos renais e ortopedias patolóxicas.

O obxectivo da tese do médico pamplonés foi demostrar que un tratamento deste tipo pode mellorar ou acelerar a adición de enxertos óseos vos. As ondas de choque son semellantes aos ultrasonidos, as ondas acústicas. Estas ondas utilízanse paira o tratamento das pedras renais desde os anos 70, paira romper as pedras do ril. Nos últimos anos as ondas de choque utilizáronse tamén paira tratar posibles atrasos na unión de tendinite e ósos rotos, entre outros.

Paira facilitar a incorporación de enxertos

Os enxertos óusevos realízanse cando ao paciente fáltalle un anaco de óso, por exemplo, por un tumor que foi extirpado ou por erosión, como no caso das próteses de cadeira. Tras dous tipos de fracturas, son imprescindibles os enxertos óusevos: por unha banda témolos fragmentados, son de pequeno tamaño e non presentan grandes problemas, xa que se engaden moi rápido. Doutra banda, os enxertos son máis grandes ou estruturais: adoitan ser fragmentos óusevos dun cadáver.

O principal problema do enxerto estrutural é que ao eliminarse todas as células é óso morto. Este enxerto débese engadir ao paciente paira formar un novo óso sobre o óso trasplantado que actúa como soporte. Se non se completa este novo óso, o enxerto pode romper.

Por esta razón, Francisco Javier González, na súa tese, tratou de explicar que as ondas de choque poden provocar pequenas gretas no enxerto, que permiten un mellor recheo óseo.

Experimento con 45 coellos

O experimento realizouse con 45 coellos. A todos eles quitáronselles as patas principais de metatarso da esquerda. Posteriormente, a uns coellos fixéronselles os enxertos cos seus ósos (os automentos) e a outros cos ósos (os alomentos) que tiñan outros coellos, tras a morte das células que os tiñan.

Posteriormente formáronse tres grupos de 15 coellos que foron tratados con ondas de choque. A un grupo de coellos déronselle doses de onda medias, a outro altas e ao terceiro non se lle aplicou tratamento.

Dose efectiva de tratamento óseo

O médico Francisco Javier González destacou no seu traballo que non se atoparon diferenzas significativas entre os enxertos tratados con ondas de choque ou non tratados en resultados radiológicos, microvascularización e histología xeneral. Na investigación microscópica, pola contra, obsérvanse gretas no enxerto e inclúense células.

Así mesmo, durante a investigación obsérvase que nos enxertos de coello que sufriron una dose máis alta hai máis capilares. O médico González Arteaga conclúe, por tanto, que o tratamento das ondas de choque afecta á vascularización dos enxertos óusevos: o número de canles de vascularización nos enxertos óusevos de coellos tratados (tanto automentos como alomentos) é moito maior que nos que non recibiron este tratamento.