“Sinto a necesidade de aprender máis e profundar”
2025/04/04 Galarraga Aiestaran, Ana - Elhuyar Zientzia Iturria: Elhuyar aldizkaria
Edurne Redondo Negrete concedeu unha entrevista desde Inglaterra. Chegou alí empuxado polo desexo de aprender cousas novas e de profundar máis nos seus coñecementos, despois de visitar outros lugares, polo que, aínda que é novo, tivo unha rica traxectoria.
Como moitos outros alumnos, comezou o percorrido sen demasiada seguridade: “A min sempre me gustaron as ciencias e as matemáticas e, á hora de entrar na universidade, elixín química porque quería facer bioquímica. De feito, naquela época non existía o grao de bioquímica na universidade, antes había que facer bioloxía ou química e despois, no segundo ciclo, elixir bioquímica. Pero eu estiven a gusto no grao de química e tiñamos moi bo ambiente entre os compañeiros de clase. Sentíame no meu lugar e decidín non cambiar”, lembrou.
Nada máis acabar a carreira foise a Madrid a traballar como bolseiro. “Entón vin un pouco o que era traballar nunha empresa. Pero tiña ganas de aprender máis e fun a Barcelona a facer un máster sobre polímeros”. Posteriormente, incorporouse como técnico a CIC Energigune, onde se lle deu a oportunidade de facer un doutoramento. “E volvín ver que tiña que aprender e profundar máis. Así que non dubidei”. Tras unha breve pausa, declarou con claridade: “Eu creo que me gusta aprender”.
Baterías con residuos de té
A tese levoulle a outros lugares, como Francia e a República Checa, a facer un postdoctoral. Actualmente atópase en Manchester, no Instituto Henry Royce. “Neste momento estou a investigar as baterías de ion sódico. Eu preparo os carbóns e neste momento estou a utilizar os residuos do té para facer carbón. En definitiva, calquera residuo orgánico que conteña carbono pode ser pioneiro. E como estamos en Inglaterra… Por exemplo, traballei con ósos de oliva. Porque cando a materia orgánica quéimase en atmosfera inerte, o resultado é carbón, e iso é o que utilizamos para facer baterías”.
Redondo explicou que o obxectivo é substituír as baterías de iones de litio, xa que as de iones de litio necesitan de materiais críticos. Pola contra, as baterías de ion sódico son moito máis accesibles. Aínda están a nivel de investigación, xa que xeran menos enerxía, pero para Redondo é atractivo estar aínda sen facer moitas cousas: “Gústame entrar en novos proxectos, aprender novas técnicas ou metodoloxías… Todo o que é novo atráeme”, recoñeceu.
Neste sentido, mostrouse satisfeito por andar dun lugar a outro, xa que cada laboratorio ten a súa forma de facer as cousas, de organizar, de priorizar, de instrumentar… “Aprendín moito, non só tecnicamente, senón tamén polos compañeiros e líderes. Por exemplo, en Chequia o noso líder é un investigador moi famoso que nos empuxaba a traballar duro. Publiquei moitos artigos con el, e a experiencia foi moi boa. Noutros lugares faciamos artigos entre moitos, e iso alarga moito o proceso, pero tamén enriquece os artigos”.
De face ao futuro, gustaríalle atopar algo máis sostible en Inglaterra, e, si non, gustaríalle volver. “Gustaríame dedicarme á docencia e á investigación na universidade, por exemplo”. En ambos os casos, sempre con ganas de aprender.
Gai honi buruzko eduki gehiago
Elhuyarrek garatutako teknologia
